Toch tevreden

Dit klokte ik af in Dordrecht op de 10 km…. niet de sub-vijftiger maar toch tevreden … let ook op de 4:12 min/km = 14,3 km/u die ik er als eindsprint  nog eventjes uit perste … de foto na ca. 10 minuten genomen …. hartslag is nog dalende  😉 

Het weer was prachtig in Dordrecht en voor het eerst dit jaar had ik mijn korte broek voor een wedstrijd uit de kast getrokken. Ik twijfelde daar vanochtend geen moment over ook al was het mistig. Je kunt er nl. donder opzeggen dat het warm wordt als die eenmaal verdwenen is.  Goed geslapen had ik ook, want het einde van ‘Lord of the Rings’ in het tv-avondje met de kids had ik niet eens gehaald. Manlief vertrok al om 07.00 uur om te gaan fietsen om de sportieve afwezigheid van de ouders een beetje over de dag te verdelen 😉 Ik was om 11.30 op het sportcomplex van Heracles/Parthenon in Dordrecht en ontdekte al snel dat dit een groter loopje was dan die waar ik afgelopen weken aan mee deed. Het was een geoliede organisatie en een gezellige sfeer daar binnen en buiten. I.v.m. mogelijke drukte bij de start vertrok ik  toch maar op tijd naar het startvak, dat in de schaduw onder een viaduct lag. Prima qua temperatuur, maar wel lastig voor het GPS-bereik van de Garmin.  Nog wel wat leuke gesprekken gehad o.a. met een snelwandelaar die wilde gaan finishen in 0:52, terwijl ik zelf wilde gaan rennen om binnen de 0:50 te komen. Dat is nog eens wandelen!

En weg waren we…. de start verliep soepel ondanks de meer dan 1200 deelnemers. Na 500 meter liep er niemand meer voor mijn voeten. De eerste kilometer ging in 4:30 min/km maar dat was te snel natuurlijk dus een tikkie gas terug genomen.  Zoals je op de parcoursfoto kunt zien ga je na 3 km echt dwars door de stad van Dordrecht. Het is een prachtige oude stad maar niet om hard te rennen want het wegdek is schots en scheef met klinkers in alle soorten en maten, stoepen en niet te vergeten ‘kinderkopjes’ . Ik voelde de mijn geloof in droomtijd wegzakken, maar ik wilde me toch niet een twee drie gewonnen geven. Ik heb ieder hoekje afgesneden waar het kon en zoveel mogelijk over het gladst mogelijke wegdek gelopen, dus over de stoep als de rest klinkers was en over het klinkerfietspad als de rest ‘kinderkopjes’ was. De organisatie had het parcours uitstekend beveiligd met linten en pionnen om val en struikelpartijen te voorkomen en ik trof dit keer alleen zeer sociale medelopers op mijn weg. Toch was het zwaar, want het wegdek remt. Ergens ging ik over een kl…bruggetje en kreeg een enorme steek in mijn rug… tempo teruggenomen. Blijkbaar was het rooien van de kersenboom in de tuin gisteren niet de juiste wedstrijdvoorbereiding.  Het verbaasde me dat er slechts 20:10 op mijn Garmin stond bij het 5-km-punt. Maar het gaf me wel moed om door te gaan. Ik keek maar af en toe op mijn Garmin en constateerde dan mijn tempo en moest dit meestal corrigeren door weer te versnellen. Dit was geen goed teken. Alles zou op de slotfase aankomen. Dat waren dan de laatste twee kilometer over de dijk naar de finish, maar daarin kon ik nooit meer goedmaken wat ik elders aan seconden onderweg had laten liggen. Veel lopers versnelden toen ze op de dijk kwamen. Ik werd van diverse kanten ingehaald. Meestal ontmoedigt dit me, maar ik was zo fanatiek dat ik probeerde aan te haken en een stukje mee lifte in de flow van de passerende lopers. De laatste tijd die ik waarnam was 0:48 en nog iets toen ik het sportcomplex al weer in beeld had. Ik stormde de dijk naar beneden en gaf vol gas op de atletiek baan maar het mocht niet meer baten. De eindtijd begon al met een 5 en een 0 … het was weer niet gelukt.

Normaal wandel ik na de finish al drinkende wat rond en ga dan rekken, maar ik stond te tollen op mijn benen en ben eerst gaan zitten op de drankjestafel. Gelukkig ging het snel beter en toen besefte ik ineens dat ik toch wel een PR had gelopen. Na verificatie op www.uitslagen.nl is dit nu 0:50:35 oftewel een verbetering van 24 seconden en dat op dit kl… wegdek. Thuisgekomen bekeek ik met manlief – ook sportief bezig met 110 km fietsen  in 4 uur = >27 km/u – mijn rondetijden en daaruit bleek dat ik volgens de eigen Garmin meting wel door de 12 km/u barrière over 10 kilometer ben heen gebroken. Nadere bestudering van de uitslagen leerden me ook dat een 12e plaats in de categorie V50 van de 50 deelneemster in die categorie ook best goed is en vrolijk trokken we de wijnfles open en gingen in de zon zitten.

Vanavond heb ik alle foto’s bekeken die er waren gemaakt, maar ik ben nergens vastgelegd.  Als je me ergens op gezien hebt tip me dan (lichtblauw shirt, korte tight en startnummern 690). Daarom nog maar een plaatje van mijn Garmin resultaten waaruit blijkt dat ik echt alles op alles heb gezet… de hartslagweergave.

En dan heb je je doel niet gehaald….. wat doe je dan…. gewoon doorlopen dus…. maar nu met de focus op de Marathon van Leiden met lange duurlopen in een tempo 6 min/km, oftewel 10 km/u. Op Koninginnedag is om 06.00 uur de Breakfastrun in Hendrik Ido Ambacht. Daar ga ik het gewoon weer proberen. Nee het is niet de ideale starttijd om 06.00 uur ’s ochtends…. maar er is altijd wel wat bij een wedstrijd… te weinig slaap, blessure, menstruatie, wind, te druk, lastig wegdek, reliëf …. niet over zeuren dus en gaan met die banaan en ik zie wel hoe ver ik kom.