Sportp(r)/(l)aatjes

Foto’s van een ander zijn nooit zo interessant als van jezelf vind je niet? De foto’s van een ander wil ik wel bekijken maar ik skip er toch veel sneller doorheen dan door mijn eigen plaatjes. Filmpjes daar heb ik helemaal geen geduld voor. You Tube heeft een hele slechte aan mij. Een fotoblog is ook niet zo aan mij besteed maar voor een keertje moet het kunnen. Ik “bezondig” me er ook nu aan omdat ik het door al die goede voornemens super druk heb en anders niet aan bloggen toekom. Misschien een beetje inconsequent maar sinds eind oktober “zit ik op Insta”  zoals ze zo mooi zeggen. Daar komen louter foto’s voorbij maar daar kun je snel doorheen. Er zijn ook wat apps waarmee je een leuke layout kunt maken van bijv. vier foto’s en 4=1 dat schiet dan lekker op. Ik gebruik het nu best vaak om even snel iets vast te leggen en te delen. Je kunt ze hier allemaal vinden maar ik gebruik er een paar voor dit blog. Ik ga maar even chronologisch te werk:

Over de Gorzencross schreef ik dit aparte blog maar ik kreeg inderdaad nog wat foto’s van de organisatoren Ropa 315 bedankt. Bij de eerste serie/blok (afhankelijk van of je op pc of smartphone leest) zie je de concentratie en de inspanning en bij de tweed serie/blok de strijd en de dikke pret bij de finish.

 

Deze plaatjes schoot ik de dag daarna tijdens mijn lange duurloop voor de marathon die ik maakte in Nijmegen, waar ik op familiebezoek was. Ik volgde er een een hardlooproute in Heumensoord en deed een rondje van 10 en 5 km  samen met de weg ernaar toe werden het 21 km, waarvan het grootste gedeelte op bospad.

De woensdag die volgde liep ik ook een bijzonder rondje want ik ging voor het eerst op pad als buddy voor Running Blind. Het was zoeken of we elkaar zouden liggen qua tempo en aard. Bovendien moest het veilig genoeg zijn omdat een blinde en een slechthorende geen topcombinatie is wat dat betreft. We kregen een ontzetten nat pak door de regen maar dat drukte de looppret niet. Ik ga vaker als buddy aan de slag en als mijn loper het goed vind zal ik er ook nog wel eens uitgebreid over schrijven. Om je een voorstelling te maken van hoe dat gaat moet je naar deze filmpjes kijken. Mijn loper gaat de Roparun doen vanaf Hamburg met zijn Team 130Team . Het klinkt gek misschien maar het heeft mij de ogen geopend voor hoe bijzonder het is om gewoon te kunnen hardlopen etc.

De volgende dag oftewel donderdag was ook memorabel want voor het eerst sinds drie jaar ging ik naar het zwembad om baantjes te trekken. Mijn oog hield het goed in het chloorwater dankzij mijn brilletje. Uitademen door mijn neus ging ook prima maar wat heel bijzonder was dat het water eigenlijk mijn gezicht masseerde. Het voelde heel prettig. Na 60 baantjes in een uur was ik moe maar voldaan maar dit experiment gaat ook herhaald worden vooral omdat het voelt als een massage voor mijn hele lijf. Mijn linker pols die nog steeds zeer doet van de val op het Nieuwe Maas parcours in Rotterdam werd er ook minder stijf door.

Met al dat geloop verslijt je natuurlijk wel een paar schoenen of pattas of zoals de populaire bloggers ze noemen. De sportzaak in ons winkelcentrum had opheffingsuitverkoop en ik schafte voor de ongelooflijk prijs vier paar voor de prijs van een aan:

• Nike flextrainer 6 bts zwart/roze geschikt voor fitness
• Ascics gel-stratus purple wit mijn eerste roze en dames hardloopschoenen
• Ascics gel fuijAtttack 3 trail blauw geschikt voor trail dus
• Ascics indoor als ik nog eens met de jongens ga squashen of zo (lang niet gedaan eigenlijk)

Afgelopen woensdag was het weer tijd om eens mee te doen met de Rotterdam Running Crew die een loopje organiseerde rondom de Willemsbrug oftwel “Rode Willem”in Rotterdam die na 35 jaar een opknapbeurt krijgt met een nieuwe lik verf en asfalt. Samen met Pauline ging ik op tijd naar de startlokatie aan de Nassaukade waar we gelukkig nog wel even ind e auto konden wachten want het was -3 C. Het was voor de organisatie heel spannend geweest om toestemming te krijgen en alles was veel strakker geregisseerd als bij de andere loopjes maar de lopers gedroegen zich voorbeeldig. Klokke 20:00 renden we “Rode Willem” op die danste onder onze voeten. Daar was het wachten op de start die met bijpassende rode fakkels erg sfeervol maar ook adembenemend was door de rook. Het was echt een happening met die lange veelkleurige verlichte loperslinten die elkaar passeerden. Over de route was door de parcoursmakers zeer goed nagedacht want we hoefden eigenlijk nauwelijks over te steken. Er waren heel veel vrijwilligers/begeleiders maar het liep als een trein deze keer… hulde voor organisatie en team van de RCC! Na afloop verschenen deze twee foto’s op social media gemaakt door Luc Büthker (zie ook zijn website hier) waarvoor ook hartelijk dank.

Het lopen ging goed. Ik merk dat ik al wat kilo’s kwijt ben 😉 en na 2,5 km ontdooiden onze handen en werden we lekker warm van het rennen. Iedere maand is er dus zo’n gratis run in Rotterdam en je kunt kiezen uit de afstanden 9, 6 of 3 km.  En iedere maand maakt deze man hieronder in actie: Chris Bonis een kek sfeerfilmpje van het evenement. Sport- en Rotterdampromotie to the max.

Af en toe maak ik zelf ook wel eens wat foto’s en vorige week kon ik mijn lol op met die prachtige luchten. Deze is op de geluidswal in Barendrecht Carnisselande tijdens mijn “heuveltraining” geschoten en de volgende bij de Meerwede waar al veelbelovend ijs in te zien is.

Ik ben getrouwd met een schaatser die iedere weekend in het seizoen (september-maart) om 06:00 vertrekt voor de training in Den Haag want hij wil in vorm zijn als “het zwarte ijs” zich laat zien. Afgelopen vrijdag reed hij naar Nijmegen om op de Hatertse Vennen zijn schaatsgeluk te beproeven maar het rondje van 6 km ging na een uurtje wel vervelen alhoewel het er prachtig bij lag.

Een beetje teleurgesteld toog hij (rode muts) zaterdagochtend eerst naar de vroege training in Den Haag om zich daarna met clubvrienden van de SVR Schaatsvereniging Rotterdam te wagen op het ijs bij Kinderdijk. Het was er mooi maar zoals je ziet op de foto’s ook nog niet zo heel erg betrouwbaar. Om 12:00 was hij weer thuis om taart te eten met onze middelste die 18 jaar werd. Het leverde prachtige plaatjes op (gemaakt door manlief en schaatsvrienden).

Maar zondag was ik natuurlijk weer “schaatsweduwe” maar dat is niet zo erg want ik maak van hem vaak een “marathonweduwnaar”. Vanaf 9 uur stonden ze op het ijs geloof ik en ze deden een tocht van 60 km weer in Kinderdijk en daarvoor moest ook af en toe gekluund zelfs over hekken en langs brugpeilers zoals je op de foto’s ziet. Het is natuurlijk niet zonder risico’s maar ze dragen allemaal een “ijspik” zoals dat heet voor het geval ze erdoor zakken. In het verleden heeft manlief wel eens een nat pak gehaald maar zondag ging het prima.

Zelf liep ik zondag een beetje vooruit in de marathontraining omdat ik binnenkort een lopeloze week heb omdat we er even tussenuit gaan. Ik deed 27,5 km waarvan 16 km met loopmaatje Pauline en toen nog een lusje erachteraan. Het was zwaar op het eind want ik ben aan het experimenteren met eten en drinken, maar ik ben er gekomen. Ik ben immers bezig met Weightwatchers, maar daarover vertel ik een andere keer uitgebreid. Ik ben al wel 5,7 kilo kwijt ondertussen en dat merk ik goed tijdens het sporten.

Na afloop van het rennen gauw wat gegeten en gedronken en toen ben ik het ijs op gegaan met manlief die ondertussen thuis was gekomen. Het was voor het laatst in januari 2009 dat ik geschaatst had. Destijds kon ik redelijk op noren uit de voeten. Ik herinner me nog een of twee pogingen op ijsbanen in Den Haag en Breda die nagenoeg mislukten en in ieder geval niet plezierig waren. Ik had de ijshockeyschaatsen van jongste aangetrokken en toen ik opstond dacht ik “waar ben ik aan begonnen” en riep ik “ik durf niet meer” na even achter de rug van manlief gegleden te hebben. Maar daarna hoorde ik mezelf vragen om een stoel en zo heb ik het weer een klein beetje geleerd. Het ziet er niet uit maar ik schaats en heb plezier en dat is het voornaamste toch. Manlief schaatste er nog een 14 kilometers bij en twee van de drie jongens bonden met plezier hun ijzers ook nog even onder. Geweldig dat het weer eens kon.

Het is ondertussen al 25 januari dat ik dit blog schrijf en ik gooi hem maar op het web ook al heb ik nog meer sportverhalen over yoga etc. Ik kan in ieder geval melden dat ik al die dagen mijn uurtje beweging makkelijk heb gehaald. En jullie ook nog wat aan beweging en/of sport gedaan? Geschaatst? Geskied? Waar? Of vind je het allemaal maar helemaal niks?