Life goes on

en dat is maar goed ook, maar soms vind ik wel dat het ongelooflijk snel gaat. Middelste is geslaagd en gaat studeren en de deur uit. Natuurlijk brengt dat veranderingen met zich mee. Ik juich de zelfstandigheid van harte toe maar de moederkloek in mij weet even niet zo goed waar ze haar ei kwijt moet zal ik maar zeggen. Dat komt wel weer goed te zijner tijd.

Vorige week maandag was mijn kleine ingreep die ik hier reeds aankondigde. Het viel allemaal reuze mee daar in Maasstadziekenhuis en van een nasleep was ook geen sprake. Na drie kwartier was ik weer bij uit narcose en nog een uur later mocht ik naar huis. Na twee dagen was het bloedverlies gestopt. Nu 14 dagen zorgen dat er geen infecties komen (geen sex/tampons/(zwem)bad) en verder afwachten of de Nova Sure behandeling ook echt het gewenste effect heeft. Ik mocht verder wel sporten etc. maar ik heb me ingehouden en twee dagen niks heftigs gedaan.

Mooie gelegenheid om eens wat anders te doen. Met een van mijn sportieve buurvrouwen ging ik kanoën op de Gaatkensplas. We wonen aan een zijsloot daarvan. De rode kano is trouwens degene die ik een tijdje geleden gerepareerd heb met epoxy. Ik draag een zwemvest omdat ik daarmee lekkerder zit tegen de rand van de kano. Verder hebben we allebei fietshandschoentjes aan want je hebt best gauw blaren. Het was heerlijk om op het water te zijn. Het geeft mij een enorm gevoel van vrijheid en ik voel me helemaal opgenomen in de natuur. Heerlijk tussen de watervogels en langs de waterlelies. Het water was mooi schoon. Geen blauwalg te bekennen maar het peddelen was een een beetje lastig door het vele wier dat er groeit. Het ecologisch systeem van deze gegraven plas is nog niet in evenwicht. Uiteraard houden we rekening met nesten, vissers en voor de vele zwanen is het een beetje oppassen geblazen.

Over het hardlopen kan ik nog vertellen dat er heel veel klachten zijn geweest over de Maasdijkmarathon zoals je in dit artikel in het Brabants Dagblad kunt lezen. Ik had het al achter me gelaten, maar deze week kreeg ik een mail van de organisatie en daarin werden excuses aangeboden evenals een gratis startbewijs voor volgend jaar (afstand naar keuze). Ze gingen de editie van dit jaar uitgebreid evalueren en lering trekken uit de gemaakte fouten.  Ik waardeer het zeer en ben zeker van plan om daar terug te keren. Afhankelijk van de andere loopdoelen van 2018 zal ik dan een afstand kiezen.

Al sinds begin 2017 loop ik eenmaal per week als buddy met John, een van de oprichters van Running Blind.  Hij finishte dit jaar zijn 5e Roparun en dit keer was er een volledig blindenteam (met buddies en begeleiding uiteraard). Ik heb – naast de loopjes met John – nu twee keer meegedaan als buddy op de vrijdagtraining in Rotterdam. Dat is toch weer heel anders omdat je niet iedere keer met dezelfde persoon loopt en omdat er een groot niveauverschil is tussen de lopers. Verder is het ook echt een looptraining, dus loopscholing, piramide, interval etc. Soms lopen er ook zienden mee die willen ervaren hoe het is om blind hard te lopen. Tevens is er een groep die Nordic Walking doet.

Ik ben aan het uitproberen of ik hiervoor geschikt ben. Mijn lijf moet de andere training aankunnen maar ook moet ik de opdrachten en fluitjes van de trainers kunnen horen om mijn loper goed aan te kunnen sturen. Met mijn slechthorendheid is dat nog niet zo eenvoudig. Verder moet ik ook kijken hoe het combineert met trainen voor mijn eigen loopdoelen. Ik doe mijn best. Misschien zelfs iets teveel want bij de cooling down heb ik mijn linker bilspier verrekt. Jullie horen nog wel hoe het verder gaat. Voor meer informatie over doneren aan en vrijwilligerswerk bij deze stichting of als buddy voor individuele blinde en slechtziende lopers kijk op de site van Running Blind.

Nou dit zijn al weer meer dan 600 woorden. Jullie zullen er wel genoeg van hebben nu. In de vakantiemaanden juli en augustus blog ik minder als anders maar als het regent misschien niet. Jullie merken het vanzelf. Happy summertime!

• NB Middelste staat expres niet op de slaagfoto want pubers willen niet in beeld en dat respecteer ik.  En de kanofoto’s zijn door een van de buurtbewoners aan de plas gemaakt.