Er gebeurt zoveel in mijn leven dat ik genoeg stof heb om iedere dag een blog te schrijven. Dat is ook eigenlijk wat social media van mij wil. Dat ik alles wat ik meemaak virtueel deel. Hoe meer tijd ik on line ben, des temeer kans er is dat ik ondertussen ergens reclame voor maak, of iemand anders verleid om op een advertentie te klikken die ergens voorbij komt als ik blog of social media gebruik. Ik ben er eens even ingedoken want ik heb er al een hele weg in afgelegd 😉
Ik ben begonnen met bloggen in september 2011 bij WordPress. Ik kende een paar mensen met een blog en ik vond dat wel leuk schrijven over dingen die ik deed: hardlooptraingen en naaiwerk. Wat ook meespeelde was dat ik mezelf wilde laten zien zoals sprekend weergegeven in mijn blogondertitel ‘Hoezo huisvrouw….’ In de loop der jaren zijn dat wel de hoofdonderwerpen gebleven, maar ook recepten, verhalen van trips en tentoonstellingen en mijn huidkankergeschiedenis kwamen ruim aan bod.
Al schrijf ik voor mezelf toch is het leuk om meer bloglezers te krijgen en daarom ben ik social media gaan gebruiken. Eind 2011 opende ik een Facebookaccount. (Ik kan mijn eerste bericht niet eens terugvinden trouwens. Weten jullie hoe dat moet?) In oktober 2012 kwam er om dezelfde reden een Twitteraccount.
Met de oprichting van mijn eigen bedrijfje voor het geven van naailes in juli 2013 werd dat bloggen en bijhouden van social media nog belangrijker. Ik startte een aparte blog/website (juli 2013) én een ‘zakelijke Facebookpagina’ voor Naaicafé DJ (februari 2015) die later omgedoopt werden tot Atelier DJ. Ook een extra Twitteraccount (juli 2013 en Pinterestpagina mochten niet ontbreken natuurlijk. En om het geheel compleet te maken startte ik in februari 2015 een een ‘zakelijke Facebookpagina’ waarop je uitsluitend mijn blog (klik) kon volgen. Tenslotte opende ik ik vorig jaar (oktober 2016) een Instagramaccount.
Waarom toch zoveel vraag je je misschien af? Kan dat niet eenvoudiger? Ja ik heb dingen eenvoudiger gemaakt, want Facebook spiegelt mij voor dat een X-aantal personen mijn bericht gezien zou kunnen hebben maar de praktijk is anders. Mijn klanten voor Atelier DJ komen omdat ze me gegoogeld hebben. Ook een advertentie op Marktplaats en een artikel in de lokale krant leverde nieuwe mensen op, maar rechtstreeks van social media is denk ik nog niemand bij mij terecht gekomen. Daarom besteed ik er ook veel minder aandacht aan. Wel zorg ik dat ik regelmatig blogs schrijf over relevante onderwerpen oftewel naaiwerk dus. Daar ga ik voortaan een verwijzing naar mijn website inzetten.
Ik doe verder weinig meer met Facebook. Ik zet er blogupdates op en hou contact met een aantal hardlopers die ik al lang ken en volg er hardloopwedstrijden en musea etc. Vaak schakel ik daarna gelijk de meldingen voor het bericht uit met de knop die onder de drie puntjes rechts in het bericht tevoorschijn komt. (zie screenshots hierboven) Ik deel vrijwel geen enkel bericht en doe ook niet mee aan acties, een hoge uitzondering daargelaten. Ik heb bewust minder dan 100 vrienden en kennissen.
Klanten van Atelier DJ en nieuwe hardloopkennissen verwijs ik naar de betreffende ‘zakelijke Facebookpagina’s’ die ze kunnen ‘liken’ en volgen zoals het hun uitkomt. Wel ‘like’ ik er allerlei dingen die ik nog even wil onthouden, maar ik schakel ‘volgen’ direct uit. Soms zie ik iets interessants dat ik nog even wil lezen. Daarvoor gebruik ik vaak de knop ‘opslaan’.
Nou is het vervelende dat Facebook gebruik maakt van filters waardoor je de dingen die je volgt vaak niet in je overzicht krijgt. Facebook speelt een soort verstoppertje als het ware en de accounthouder kan daar niets aan veranderen. Alleen de volger kan dit beïnvloeden. Als je een bedrijf of pagina of persoon echt wil blijven volgen moet je toch regelmatig een ‘like’ of ‘comment’ plaatsen, al is het maar een smiley om ook echt updates te blijven ontvangen. Het is maar dat je het weet. Voor mij is dat ook mede aanleiding om deze blog te schrijven en die suggestieve foto’s erboven te plaatsen.
Over Twitter kan ik nog korter zijn. Ik volg er alleen de wedstrijden waar ik ingeschreven ben (of interesse in heb) en een paar mensen die inspirerende en/of nuttige dingen publiceren en een hardloopblad. Zelf gooi ik er mijn blogupdates op en ik deel complimenten uit aan bedrijven etc. om mijn waardering voor service te laten blijken. Op Twitter komen ook automatisch de foto’s die ik op Instagram publiceer door middel van If This Than That oftewel ITTF. Op Twitter heb ik ook een aantal volgers, door het gebruik van # oftewel hastags kunnen mensen mij ontdekken en mijn blog(s) over dat onderwerp lezen.
Het laatste jaar ben ik dus actief op Instagram. Ik ervaar het als een soort miniblog waarin je met een foto en een paar woorden gebruik maakt om je te laten zien waarmee je bezig bent of wat je mooi vindt of waar je dankbaar voor bent. Als ik een blog publiceer dan vermeld ik het ook op IG bij een foto die ermee te maken heeft. Ik heb er niet veel volgers. Dat komt omdat ik alleen echte volgers wil. Er zijn nl. bedrijven die volgers kopen en verkopen. Er zijn Instagrammers die gewoon automatisch bepaalde hastags ‘liken’ en/of volgen in de hoop dat jij dat retourneert. Google maar eens op nepvolgers of ‘fake followers’ en er gaat een wereld voor je open. Ik blokkeer en rapporteer al die lui want wat schiet ik ermee op.
Pinterest, daar heb ik eveneens een account, maar daarop bewaar ik alleen ideeën, tutorials/werkbeschrijvingen en recepten. Omdat ik er ook die van mezelf op zet komen soms zo mensen op mijn blog of op de nieuwe website van Atelier DJ. Pinterest vind ik heerlijk als ik moet wachten op een plek met wifi en ik mijn boek, krant of haakwerk niet bij me heb. Zoveel ideeën zijn voor een creatieveling als een warm bad. Wist je trouwens dat je op Pinterest ook borden kunt aanmaken die niet door anderen bekeken kunnen worden? Daar heb ik bijvoorbeeld een bord aangemaakt met ‘foto’s en films privé’ waarop ik alle links met wedstrijdfoto’s heb opgeslagen, maar ook links naar foto’s van de kinderen op allerlei school- en verenigingswebsites.
Verder ben ik nog te vinden op LinkedIn als werkzoekende en ook voor naamsbekendheid voor Atelier DJ. Ik heb niet zoveel connecties daar en ben niet erg actief maar ik bedank daar altijd degene waarbij ik workshops en cursussen volg. Soms ontstaat er een connectie. Ik ben er niet echt actief mee bezig maar ik zorg wel dat ik mijn gegevens up to date hou, want je weet nooit wanneer mijn toekomstige baas mijn profiel leest 😉
Het actief zijn op social media heeft me een zekere handigheid gebracht in het gebruik ervan. Het helpt mij verder om op de hoogte te blijven van dingen die georganiseerd worden waarin ik interesse heb. Alles is maar een paar muisklikken weg. Als ik op Facebook een pagina leuk heb gevonden kan ik hem terugvinden ook al volg ik hem niet meer. Zo geef ik dus alle restaurantjes etc. waar ik kom een like, ontvolg ze daarna, maar kan toch in mijn ‘vind-ik-leuk-lijst’ scrollen om ze terug te vinden. Veel gemakkelijker dan namen opschrijven. Als je de pagina dan even deelt met wie je afspreekt hebben zij gelijk het adres op Googlemaps.
Nou gaat er niks boven een goed contact met gezin, familie en vrienden maar virtuele vrienden zijn ook veel waard. Nu met mijn blessure krijg ik veel support op Instagram van andere hardlopers. Dat heb ik af en toe echt even nodig. Virtuele contacten met mensen vergemakkelijken trouwens face-to-face contacten bij mij. Je kunt niet de hele tijd op de hoogte zijn van wat iedereen doet maar zo weet je een beetje en kun je verder praten. Het kan verder een mooie gespreksopening zijn als je iets gezien hebt op social media. Ik heb ook diverse nieuwe mensen leren kennen via blogs en social media en er ook wel IRL (in real life) mee afgesproken bij wedstrijden of tentoonstellingen etc. Ik ben zelfs naar speciale runs geweest die louter door social media zijn ontstaan: Rotterdam Running Crew brengt al sinds november 2013 mensen samen om te gaan hardlopen. Binnenkort is hun 30e run en als het even kan doe ik weer gezellig mee.
Ja natuurlijk worstel ik ook van tijd tot tijd met mijn schermverslaving. Op mijn mobiele telefoon staan alle pushberichten uit. Ik leg mijn telefoon zo min mogelijk naast me neer want de verleiding is groot om even te checken of er wat nieuws op is. Veel tips om hiermee om te gaan haalde ik uit dit artikel van So Chicken: Smartphone detox. Een site waar nog wel meer waardevolle inspiratie op staat trouwens.
Nou het is tijd om een eind aan dit blog te maken want er is nu echte koffie door manlief gezet. Afgelopen dagen ontving ik veel ouderwetse post oftewel ‘snailmail’ en dat blijf ik nog steeds het allerleukste vinden. Ik stuur zelf ook regelmatig kaarten en merk dat dat zeer gewaardeerd wordt. Schrijven jullie nog? Ook kerstkaarten?
Hoe gaan jullie positief om met social media? Afkraken is makkelijk, maar graag zou ik horen of het jou ook rijker maakt?
djaktief 
Die algoritmen op fb zijn inderdaad vervelend. Je moet echt suf zelf je eigen berichten liken, anders ziet bijna niemand ze. Daarom heb ik ook geen zakelijke instagram pagina. Dat scheelt want met een persoonlijk account is het veel levendiger. Vanwege energiegebrek vind ik de interactie via die kanalen best belangrijk. Ik leg tegenwoordig de focus op Instagram. Maar ben redelijk selectief in wie ik volg. Het over en weer reageren vind ik altijd prettig en inderdaad niet die spelletjes met nep-accounts. Ik blokkeer figuren die ik niet vertrouw ook makkelijk daar. Volg dit jaar een Instagram cursus om er nog meer uit te halen. Dat maakt wel dat ik kritischer word in het gebruik.
Twitter vind ik stom. Heb wel een account, maar dat is vooral om de berichten omtrent aardbevingsproblematiek hier in de provincie te volgen. LinkedIn gebruik ik om één been betrokken te blijven bij de werkende wereld. Ook al ben ik afgekeurd, dat maakt niet dat je achter de geraniums op je pensioen moet zitten wachten. Eigenlijk wat Thuisbijdewilliams ook aangeeft.
Al met al best actief eigenlijk. Ik zal dat mailtje van So Chicken er ook eens bij pakken 😁
Bedankt voor je uitleg. Ik denk dat je alleen in het begin de zakelijke FB-pagina bedoeld. Ik herken dat je verschillende media nodig hebt om specifieke dingen te kunnen volgen.
Ja dat klopt! De zakelijke pagina. Die verschillen in type gebruik vind ik ook zo apart.
Jij hebt geen gewone energie maar kernenergie!
Ik heb wel een fb-account en wil dat ook houden, maar alleen voor mensen die ik ken. Geen open profiel en alleen op mijn blognaam. Mijn privacy gaat me boven alles.
Mijn smartphone is er voor mij en ik niet voor dat ding. Het geluid staat standaard uit. Alleen mijn man en dochter komen erdoorheen.
Soms gaat er een week voorbij dat ik niet op fb kijk en ik vind dat wel best. Ik wil geen slaaf worden van mijn telefoon.
Leuke foto met je handen voor je gezicht.
Lieve groet
Hey Dorothé, leuk en interessant blog. Ik ben een beetje zoals jij denk ik qua sociale media: Facebook is alleen voor echte vrienden, familie en kennissen: mensen die ik nog nooit gezien heb verwijs ik door naar runhedwigrun op Facebook. Instagram staat wel open, ik vind het heel inspirerend om daar andere lopers te volgen. Mij eigen insta is volledig op hardlopen gericht. LinkedIn is puur zakelijk en twitter gebruik ik alleen om blogs te posten
Inspireren en geïnspireerd worden.
Social media maakt mij niet rijker, dat doen alleen mensen zelf.
Ik gebruik alleen FB en instagram en alleen mensen die ik ken, zeeeeer beperkt dus. Het is voor mij wel positief omdat ik geniet van de foto’s van onze kinderen en kleinkind en we gezinsmomenten kunnen delen met de mensen die we graag zien!
🙂
Leuke log lieve Dorothé!
Mooi gezegd … natuurlijk zijn het de mensen zelf die je rijker maken en media zijn een hulpmiddel
Leuk blog! Hier ook vaak mensen in mijn omgeving die zich afvragen wat ik toch zoveel doe online. Deels is het werk/netwerk, maar voor een groot deel ook het plezier in delen, nieuwe mensen ontmoeten (ook offline!). Het heeft me al veel mooie dingen opgeleverd en nieuwe vrienden gebracht. Die ik overigens ook graag gewoon een handgeschreven kaartje stuur.
Dankjewel en wij zullen elkaar nog wel eens IRL ontmoeten om te gaan rennen of zwemmen (na mijn blessure dan wel).
Leuke blog, Dorothé.
Voor mij betekent al die social media ook op een makelijke manier de familie, vrienden bereiken die ik nier vaak zie omdat ik in het buitenland loop. Zodat ik van hen en zij van mij meekrijgen wat we doen, wat er speelt. Maar inderdaad echt bellen en schrijven vind ik nog steeds het leukste. Ik doe mee met verschillende snailmails, lootje over de hele wereld trekken vanuit een handwerkgroeoje etc. En gewoon zelf een kaart schrijven met de hand.
Lieve groetjes,
Joan
Ik lees iedereen over FB en bloggen, dat dit samen zou moeten gaan, bij mij ligt dat anders, ik heb bloggers op mijn FB account met wie ik iets meer heb dan gewoon blogs lezen bij elkaar, vriendschappen. Ik deel mijn blog niet op mijn privé pagina, maar heb wel een aparte pagina die iedereen kan liken als ze dat willen. Op mijn FB heb ik mijn familie en vrienden zitten van voor blogtijd, schooltijd en nog verder terug. Zij lezen geen blogs, ook al weten ze dat ik blog, dus bij mij, komen er aparte fotoalbums voor hen die mijn blog niet volgen, en later verschijnen ze ook op blog voor hen die mij niet op FB hebben, op FB komen de foto’s kaal en clean met sumiere info te staan, op blog zoek ik alles wat erbij hoort bij op, dus een groot verschil.
Twitter vind ik nog steeds gek, maar deel elke dag wel mijn blog daar, maar kijk er zelf niet, hahaha
Instagram, mijn foon is oud en valt met regelmaat uit als ik al iets wil doen, dus ben ik daar nu minder dan in het begin. Echter zie ik dit ook als apart van mijn blog ook al staat het wel in de info. Of het meer oplevert aan lezers etc? Nee, maar ik gebruik het ook allemaal apart.
Verder, wat mijn foon betreft, die gebruik ik dus voor what’s app, contact met mijn familie op dagelijkse basis, verder kan ik er weinig mee, dus internetten op dat ding, niet echt, wel FB, zodat ik in de avond eventueel als ik weg ben van de laptop of overdag al, weg kan gaan en ook daar mijn vrienden kan bereiken, maar dit gaat al vaak gepaard met uitvallen en opnieuw opstarten, hahaha
Ik vraag mij zelfs af, of dit gedrag met de foon bij mij zou veranderen als ik weer een up to date foon zou hebben naar het nu, die meer aankan. Geen idee, zover snap ik zelfs diegenen niet, die een heel blog op hun foon gaan zitten lezen en eventueel reageren bijj iedereen… ik bedoel… dat tikken alleen al, beter op een laptop toch?
Mijn gedrag met de laptop is verder, in de ochtend start ik ermee, trek er ook tijd voor uit als ik vroege afspraken heb, lezen, kijken, koffie, al is het alleen de mail, en als ik dan weg moet of ga? Meestal blijft de laptop daarna uit zodra ik terug kom, of ik moet echt iets neer hebben gezet waarvan de verwachting is dat er veel reacties op komen.
X
Leuk om te lezen hoe jij het aanpakt. Het is haast een heel blog geworden 😉
Mijn neef kwam er toevallig ook mee, social media, dat hier een docu over is gemaakt, hoe de meesten onder ons die vooral op FB zitten, eigenlijk narcistisch zijn, hahahaha is of was te vinden op netflix, titel weet ik niet 😉
Ik vraag niet naar meningen van anderen maar hoe mijn bloglezers er positief mee omgaan.
Het is dan ook niet mijn mening, ik vertel alleen dat er een docu is, waarin dit wordt gezegd, hahaha korrel zout Djaktief! 😉
Begrijp je niet dat ik niet veel kan met een vage reactie dat er een niet nader genoemde docu over social media is – die je niet zelf gezien hebt – waarin iets beweert wordt terwijl ik het licht nu eens wil laten schijnen op de positieve kanten die mensen ervan ervaren? Jouw eerste reactie was wel terzake.
Ik heb een haat liefde verhouding met FB, al jaren. Het slurpt tijd op en het is er niet leuker op geworden, al die shit die ik niet wil zien. Dat je dan 60 berichten voorbij ziet komen omdat andere mensen ook jouw vriendin hebben gefeliciteerd. Boeien!
Aan de andere kant houd ik contact met mensen die ik anders nooit meer zou zien. Je vraagt je dan af of dat dan toch waardevol is? Jazeker.
En zo tobben we voort 😉
Ik snap je tobberijen maar je moet de trucjes kennen.
Een kleine tip over verjaardagen. Feliciteer die persoon en dan zet ik hem of haar gewoon even op niet meer volgen maar wel bevriend blijven. Na een weekje zet ik volgen weer aan. Ik gebruik de knop met de drie puntjes veel daar kun je aangeven dat je bijv. berichten van een bepaalde site niet wil krijgen en dat scheelt enorm.
Ja, dat kan ook. Heb ik over nagedacht, maar ik ga dat vergeten ben ik bang…
En van die bedrijven werkt niet. Ik heb al diverse keren dingen stopgezet en dan toch blijven ze langskomen. En als je het op je foon doet, moet je het óók op je laptop doen, is mij opgevallen. Die hanteren een verschillend beleid!
Bij mij werkt het wel, zowel mobiel als op pc. Dat kan aan de versie van FB liggen. Ik gebruik bewust niet de FB-app.
Ik ben in 2013 afgekeurd,miste ontzettend mijn sociale contacten maar had niet de energie om die actief op te bouwen. In de sociale media gaat dat veel gemakkelijker en langzaam aan heb ik via facebook maar voornamelijk via instagram meer mensen leren kennen. Ik ontmoet ze ook in real life maar het is leuk om van hun wel en wee op de hoogte te blijven. Voor mij is het echt een verrijking geworden.
Herkenbaar dat het je uit een isolement haalt als je geen baan/studie o.i.d. hebt.
Ik gebruik ook veel van die media. Maar jij tipte ook wat handigheidjes. Ga ik dus eens proberen. En die snailmail blijft het leukst, dus ja er worden al weer kerstkaarten hier gemaakt. En verjaardagskaarten natuuijk.
Je weet dat ik het leuk vind om tips te geven Els. Hieronder bij Kliefje staan er nog 2 over FB. Jouw snailmail bevat echte kunststukjes. Ik heb die naaicafékaart nog steeds bewaard.
Zelf hebben wij een weinig gebruikte FB-account (samen met mijn vrouw), en ik gebruik WordPress. Dat is alles :).
Nooit gedacht dat je zó into social media bent. Ik hou het bij WordPress, YouTube en Flickr, verder niks.
Mijn madam heeft een Facebookaccount waar ik soms eens in binnendring, maar behalve reclame, ‘Look at me’-berichten en onbenullige futiliteiten, vind ik er niks terug waardoor ook ik een account zou aanmaken.
Tenslotte hou ik nog de website van mijn zaak up-to-date, maar zoiets kan bezwaarlijk social media worden genoemd.
Facebook is enkel om een beetje te kijken wat mijn vele neefjes en nichtjes bezighoudt. Ik ben daar dus een lurker. Aan al de rest doe ik niet mee… ik prefereer het lezen van een goed boek des avonds of het schrijven van een blogje.
Hartelijke groet