Herkenbaar dat veranderingen moeite kosten? Dat anderen ze niet zien of begrijpen? Dat je dan toch moet doorzetten op de koers die je voor ogen hebt en eventueel de omleiding volgen als er obstakels zijn. Mijn opsomming van gisteren was een handleiding voor mezelf maar iedereen reageerde met de eigen aanpak van Social Media alsof hij/zij zich aangesproken voelde 😉.
Het liep trouwens geheel spaak toen ik vandaag Facebook opende en bleek dat het hele dashboard op de pc was gewijzigd. Het lukte me nog net om een paar foto’s voor de lay out te plaatsen en toen kwamen de likes en zag ik ook al reacties. Ik wil daar dus eigenlijk niet meer mee aan de slag want als ik daarmee begin is het eind zo weer zoek. (Reacties op mijn blog horen op mijn blog zelf en niet op FB, dan kan ik ze ook weer teruglezen. Op FB gaat alles verloren. Je eerste reactie op WordPress moet ik goedkeuren oftewel modereren ter voorkoming van spam. Daarna niet meer. Ik plaats de bloglink alleen maar zodat het makkelijk te zien is wanneer er een nieuwe blog is verschenen voor degenen die geen WordPress of Blogger of Feedly reader gebruiken omdat ze niet bloggen. )
Nou genoeg over deel 1, nu naar deel 2 oftewel hoe ik anders verder zal gaan met sport:
Ik heb twee maanden (augustus/september) niet hardgelopen in de hoop dat de looprust ervoor zou zorgen dat mijn knieholte en heup zouden genezen. Het heeft het niet slechter gemaakt maar ik ben nog niet klachtenvrij. Er zit nog steeds vocht in mijn linkerbeen waardoor ik mijn knie niet volledig kan buigen. Hardlopen doet een beetje zeer aan de achterkant tijdens het lopen en geeft veel stijfheid in het been later. Ook krijg ik steken in mijn heup van het hardlopen. Ik heb besloten dat ik toch maar weer ga beginnen omdat niet hardlopen de boel niet significant verbetert. In de vakantie heb ik ter voorbereiding op het hardlopen lange wandelingen gemaakt. Ook dan krijg ik pijn in mijn heup en knie. Er is een toename van pijn als ik de loopbeweging niet goed kan afmaken. Ik loop dus beter op asfalt dan op onverhard terrein. Ik wil voorlopig 2x per week gaan hardlopen en een keer wandelen. Bij de fysio ben ik niet meer geweest en bij de huisarts ook niet. Ze hebben me niet echt verder kunnen helpen. Ik heb eindeloos veel oefeningen gedaan en ben er niet door van mijn blessures afgekomen. Wel ga ik door met de massage. Ik ga nog een keer voor een second opinion naar een andere fysiotherpeut. Wellicht kijkt die er anders tegenaan. Ik heb verder een paar nieuwe hardloopschoenen gekocht. Dat is een stimulans maar ook hebben nieuwe schoenen meer demping, waardoor ik wellicht ook weer wat makkelijker kan lopen.
Verder blijf ik fitnessen. Daar doe ik tegenwoordig heel kalm aan. Het kost sowieso meer tijd doordat je je de apparaten moet schoonmaken. Ik doe dat persoonlijk voor en na gebruik om zo min mogelijk risico op covid te lopen. Maar ik richt me niet echt op kracht maar op het herstellen van het evenwicht tussen de twee benen. Een beetje yoga helpt daar ook bij, maar dat doe ik echt maar op zijn janboerenfluitjes. Als de spieren maar een beetje op rek blijven en mijn rug soepel dan ben ik al tevreden.
Ik heb in de vakantie een paar keer in buitenwater gezwommen en dat vond ik heerlijk. Nu is het daarvoor te koud. Zwemmen doet mijn hele lijf erg goed, dus ik wil het ook weer eens in het zwembad proberen, maar ik ben nog huiverig ook door covid. Ik heb trouwens een hele mooie zwemboei gekocht om zichtbaar te zijn bij zwemmen in open water klik waar je je spullen ook droog in mee kunt nemen en waar je op kunt leunen als je kramp krijgt.
En dan fietsen waar ik steeds meer lol in krijg. Natuurlijk is het niet zoals hardlopen maar ik begin af en toe toch een beetje ‘bikers high’ te krijgen als ik onderweg ben en het gaat lekker. Het lukt me steeds beter om te ontspannen en makkelijker te fietsen. Ik heb ook wat spullen aangeschaft, zodat ik nu 3 fietssetjes kleding heb voor mooi weer en aan die voor kouder weer ben ik bezig. Ik wil nog wat vermaken en heb een bikeshirt met lange mouwen. Ook schafte ik een nieuw helm en nieuwe fietshandschoentjes aan. Voor mijn verjaardag heb ik nieuwe fietssokken gevraagd. Ik heb ook fietsschoenen gezocht maar degene die goed zaten waren er niet meer in mijn maat. Ik zal later eens over mijn fietsspullen bloggen.
Ik wil proberen om toch regelmatig rond de 100 km te fietsen. Ik doe daar vrij lang over in vergelijking met wielrenners, maar het geeft mij de voldoening van een lange duurloop. Maar ook met fietsen is het oppassen geblazen want ik krijg af en toe rare trekkingen en pijntjes in mijn bovenbeen. Ik ben er nog niet achter waardoor dat nou veroorzaakt wordt. Op vakantie navigeerde Arjen met zijn losse GPS van Garmin Oregon maar we hebben ook op knooppunten gefietst. Ik ben notoire in het kwijt raken van de weg ook al heb ik de kaart bij me. Toch wil ik vaker ook in mijn eentje nieuwe wegen zoeken. Want nieuwe rondjes motiveren. Van de week ben ik op de fiets naar Spijkenisse gereden en terug via Nieuw- en Oud-Beijerland met een pontje. Een heel avontuur voor mij hoor om dat te durven. Natuurlijk ga ik ook met manlief fietsen, maar die wil wel eens wat harder en hoger dan ik. Hij vindt het leuk om met mij te tourfietsen maar wielrennen is toch een ander tak van sport.
Wandelen dat wil ik ook weer wat vaker doen en daar komt ook tijd voor omdat ik een hardlooptraining heb geskipt. Ik heb ook al mijn schoenen eens doorgenomen en de slechte weggedaan. Verder heb ik nog wat zooltjes gekocht bij Van Haren om mijn bestaande schoenen te verbeteren. Voor mijn wandel- en hardloopschoenen gebruik ik zolen van My Sole (special anatomical en ergonomica).
En tenslotte wil ik blijven varen met de kano. Mijn kano ligt momenteel in de woonkamer omdat ik een nieuw afdekzijl voor de kuip wil maken. Ook moet ik eens even goed kijken of er nog beschadigingen aan het polyester zijn en daarmee aan de slag. Ik heb daar weinig verstand van. Dus daar moet ik me nog eens in verdiepen. In de winter varen we niet maar we zijn er deze zomer toch wel 12 keer mee op uit geweest.
Er is maar een sport waar het dit jaar niet van gaat komen en dat is skiën. Ook al zijn we geen mensen die veel aan après ski doen in bars etc. we vinden de risico’s te groot. Hopelijk kan het in 2021 weer.
Je vraagt je misschien af wat er nou anders is gezien de titel, maar dat is eigenlijk dat ik afstap van het competitieve sporten en overstap op activiteiten die beter bij mijn fysieke mogelijkheden passen. Ik droom nog steeds van een marathon op mijn zestigste en een marathon onder de vier uur maar het zijn geen ‘moetjes’ meer.
djaktief 
Ik zat ook aan een second opinion bij de fysio (voor jou dus) te denken. Twee weten meer dan een. Zou het nut hebben om foto’s te laten maken?
Die zwemboei ziet er tof uit!
Je gaat nu net een ongunstig jaargetijde tegemoet om 100 km te fietsen. Je bovenlijf koelt best snel af en ergens halverwege koffiedrinken doe ik niet ivm corona. Verder alleen maar positieve gedachten en verhalen over wielrennen, hoor! (-:
Lieve groet.
Er zijn foto’s gemaakt en daaruit bleek geen afwijking, maar ik ga toch nog eens naar een andere fysio. Aan de huisarts heb ik weinig.
O je.. die pijn in je knieholte had ik vroeger ook, maar nu al lang niet meer. Volgens mij heb ik dat met strechen van mijn kuiten opgelosd. En dan wel op 2 manieren, 1x normaal met gestrekt been naar achtern, en 1x met een buiging in de knie, waardoor de andere kuitspier gestrecht wordt. Verder regelmatig doormasseren. Maar dat kan ik natuurlijk makkelijk zeggen als sportmasseur. Wel zou ik voorzichtig zijn met belasten als niet alles ok is, niet dat je je kniegewricht nog kapot maakt. Maar succes!
Kniegewricht was ok op röntgenfoto. Stretchen helpt niet. Die 2 die jij noemt zijn heel basic, die doe ik na iedere loop. Het is iets anders. Onderzoek volgt
Bij de 2e stretching bedoel ik niet je voet omhoog trekken, maar met je voet op de grond. Die is volgens mij niet zo basic, want de meeste joggers doen dat niet. Maar succes.
Er zijn variaties op. Ik kreeg van de fysio ook nog een aantal andere stretches maar het helpt allemaal niks. Houten been nemen denk ik 😂
Jouw lijst is voor mij een enorme brug te ver. Gelukkig zijn we allemaal verschillend. Ik ben al blij wanneer het mij lukt om 25 kilometer te fietsen. Maar net wat je schrijft, luisteren naar het lijf en genieten van wat lukt.
Ik ben zo dol op sport als jij op schilderen bent.
Maar ik kan wel met respect jouw prestaties kijken.
We hebben gereserveerd op Terschelling. Maar dan zal het in de tussentijd toch niet veel gekker meer moeten worden
Van al de activiteit die ik me voor dit jaar gewenst had, is enkel het fietsen er dit voorjaar op vooruit gegaan. Zwemmen (of het nu in een openlucht- of een binnenbad is) en corona gaan inderdaad ook voor mij niet samen en voor open water kan ik niet goed genoeg zwemmen. En in de zomervakantie was het hier zo druk, dat we wijselijk in onze tuin gebleven zijn. Ik hoop dat we dit najaar toch nog eens kunnen uitwaaien aan zee, maar ook daar begin ik steeds meer aan te twijfelen. Wat is wijsheid?
Maar wel gefietst. Ik vond het erg rustig op Schiermonnikoog. Misschien dat je een van de eilanden kunt bezoeken.
Naarmate je ouder wordt krijg je lichaam problemen, net als een oude auto. En met die ongemakken zul je moeten dealen, dat is voor de een makkelijker dan voor de ander. Zie het wel als uitdagingen, dit kan ik nog of weer. Genieten van de kleine dingen is het belangrijkste.
Wijze woorden. We rijden in een zeer oude auto dus het beeld is heel herkenbaar.
Op zijn janboerenfluitjes, nog nooit gehoord, maar wat een schitterende uitdrukking!
100 kilometer fietsen… ik ben daar nog nooit in geslaagd. Ik denk dat ik dit jaar niet meer dan 55 kilometer gefietst heb. Ik wil ooit eens aan die 100 kilometer geraken, maar voorlopig is dat nog een heel grote opgave.
Ik denk dat je laatste paragraaf uiteindelijk de belangrijkste is. Naar je lichaam luisteren, voelen. Ophouden wanneer je erover gaat. Niet persé bepaalde doelen willen bereiken. Lief zijn voor jezelf 🙂 Tevreden zijn met wat je wél bereikt.
Laat er wat tijd over gaan, misschien wordt het toch wat minder saai.
Het geeft mij een kick om dingen te bereiken. Ik moet alleen de lat minder hoog leggen vals vroeger. Deze vakantie heb ik 3 dingen buiten mijn comfort zone gedaan en dat was kicken. Het geeft mij echt een boost.
Dat heb ik dus helemaal niet. Maar ik was vroeger ook echt niet sportief. Ik verbaas mezelf soms, en dat is al ruim voldoende 😉
Dat lijkt me een verstandig voornemen Dorothé.
Het is noodgedwongen. Verstandig is saai 😉
Verstandig is saai maar wel verstandig 😁 als het niet anders kan…
Ik vind het knap zoals je toch bezig blijft en dingen doet. Het zwemmen in het zwembad vind ik geen probleem met covid, het is heerlijk rustig vaak een baan alleen of met zijn tweetjes. En vraagje nieuwe bril?
Dan moet ik het maar eens proberen. Welk zwembad zwem jij? Verder draag ik mijn gewone bril. Ik draag meestal geen bril met hardlopen, maar wel mijn zonnebril, soms met ongekleurde kunststof brillenglazen.
Je ambitie ligt hoog, knap dat je zo hard doorbijt.
De helende kracht van massage wordt soms onderschat. Op onze recente reis in Kreta had ik het geluk een Thais massagesalon te vinden die echt werkte volgens hun traditionele waarden. Bij gebrek aan fysio heb ik dit toen uitgeprobeerd, en kwam herboren naar buiten. Eerst gecheckt of alles corona-proof was natuurlijk, want ook ik ben zeer bang op dat gebied.
Ik pas ook zelfmassage toe tussendoor in combinatie met strekken heb ik daar meer baat bij dan oefeningen. Fysiotherapie is in Nederland veranderd doordat er maar een beperkt aantal behandelingen worden vergoed.
Wij wandelen ook steeds meer, en ik heb wel op vakantie gezwommen (zwitserland ) maar dat was ook buiten. Ik durf het hier ook nog niet aan.
Jammer voor een waterrat als jij maar ik snap je.