Gauw verder in Atelier DJ

Al de hele tijd wil ik en blog schrijven en een Instagrampost maken over naaiwerk maar ik kom er maar niet aan toe. Ik heb voor vier nieuwe klanten afspraken gemaakt en er zijn ook nog de cursisten die al bezig zijn en nog twee potentiële nieuwe. Het is een goede ontwikkeling voor mijn Atelier DJ maar het ik heb het druk gehad met informatie geven en inwinnen want net zoals kleding maatwerk is zijn mijn lessen ook maatwerk. Iedereen wil andere dingen maken, heeft een andere smaak, een ander figuur en andere wensen. Ik geef momenteel alleen individueel les om zoveel mogelijk afstand te kunnen houden.

Tijdens de lockdown gaf ik geen les maar toen de maatregelen werden versoepeld kwam het mondjesmaat weer op gang. Soms moesten lessen op het laatste moment worden afgezegd ivm verkoudheidsklachten. Vervelend maar ik ben blij dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen. Wel maakte ik een groot project voor mezelf waarover ik al eerder blogde: mijn lapjesdekbedhoes, Verder deed ik verstelwerk voor een bevriende senior en naaide opnieuw gordijnen voor middelste die inmiddels is opnieuw is verhuisd naar studentenkamer nr. 3. Daarna was het tijd voor en welverdiende vakantie.

Poster uit de Flow die een vriendin me stuurde

Er lagen grote stapels in mijn Atelier van allemaal dingen waar ik wat mee wilde doen. Creatieve mensen hebben immers geen rommel hebben maar ideeën. Ik ben flink aan de slag gegaan en heb tal van die ‘WIM’-projecten (Work In Mind) aangepakt. Het betref veelal reparaties. Jullie weten dat repareren en hergebruik hoog in mijn vaandel staan. Hierna een kleine opsomming met een paar tips erbij die jullie misschien op een idee brengen als je ook eens zoiets wilt repareren, recyclen of pimpen (opleuken of verfraaien).

Nog wat uitleg bij reclyclen: je kunt dingen upcyclen en downcyclen. Het verschil zit in de waarde van het product nadien. Bij upcyclen gebruik je bijv. een kapotte of oude jeans waarvan je een tas maakt waardoor je nieuwe product meer waarde heeft. Bij downcyclen wordt oude kleding gesloopt en worden de bruikbare delen gescheiden hergebruikt als onderdeel van een nieuw product. Het ‘down’ zit erin dat er geen geheel nieuw product uit voortkomt bijv. ritsen, knopen, en labels worden van oude kleding afgehaald en de rest wordt versnipperd tot bijv. vulmateriaal.

• 

• 

Al een paar jaar hebben wij een klein kasje in onze moestuin. Na het seizoen haal je de stokken uit elkaar en vouw je het plastic op. Door het intensieve gebruik zaten er op verschillende plaatsen scheuren in. Ik had al eens hier en daar wat duct tape gebruikt en ik moest steeds vaker plakken en het plastic paste eigenlijk niet goed meer om het frame heen. Het geheel werd er ook niet mooier op trouwens.

• Heel voorzichtig trok ik alle duct tape los. De lijmresten verwijderde ik met nagellakremover, want anders zou de naald van de naaimachine vastlopen. Ik poetste daarom ook zorgvuldig al het zand en viezigheid eraf.
• Daarna knipte ik de rits los van het plastic. Ik zette er een strook tricot stof tussen van 3 cm aan beide kanten van de rits. Als je moet stikken op plastic dan wordt dat heel lastig getransporteerd door het voetje van de naaimachine. Je kunt dan het beste de stof aan de bovenkant leggen en het plastic aan de onderkant. Een andere oplossing is om onder het naaimachinevoetje een stukje schilderstape te plakken. Dan gaat het prima. Zelf heb ik een speciaal naaimachinevoetje daarvoor dat is gemaakt van teflon. Bij veel naaimachines kun je het bijbestellen. Er bestaat ook een universele variant die op meer machines past.
• Alle naden die ook kapot waren gegaan stikte ik weer vast met een zigzagsteek aan het verbindingslint dat tussen alle onderdelen zat.
• Daarna maakte ik aan de onderkant aan de 3 kanten waar geen rits zit in de midden van de stukken striklintjes om het huisje aan de onderkant van het frame vast te kunnen strikken.
• De kas is weer bruikbaar en kant volgend jaar weer de tuin in. Door de rekbare stof is er wat ruimte gekomen en zit het plastic niet meer zo strak dat het scheurt. Door de lintjes aan de onderkant blijft alles netjes op zijn plek en krijgt de wind er geen vat op.

• 

• 

• 

De tweede operatie met plastic voerde ik uit aan onze kano. In mei 2017 konden we voor een vriendenprijsje deze oude lelijke kano overnemen. Ik heb hem toen gerepareerd met epoxy en we hebben er een kuipafdekzeil van neopreen voor gekocht. Dat ding was nu al helemaal verrot en er vielen gaten in. Het elastiek en de rand waren nog ok. Ik heb van gewoon dekzeil uit de bouwmarkt een nieuwe cockpit cover – zo worden die dingen ook genoemd – gemaakt.  Ik geef hiervan een beschrijving omdat je misschien ook wel eens ergens zo’n hoes met elastiek over wilt maken. Ik ging zo tewerk:

• Een groot stuk papier legde ik over de kuip en ik vouwde dat netjes over de rand. Dit werd mijn grondpatroon.
• Ik tekende 2 cm extra om de omtrek op papier zodat ik zeker zou zijn dat het zou passen. Daarna knipte ik het papieren vorm uit.
• Ik legde het op dubbel dekzeil en knipte de vorm uit.
• Daarna tornde ik de rand met het elastiek los van het kapotte kuipafdekzeil. Ik legde een van de nieuwe geknipte over de kuip en deed het elastiek eromheen en trok het mooi strak. Ik knipt daarna het overtollige dekzeil weg.
• Ik legde de het tweede dekzeil eronder en knipte de vorm netjes bij zodat ze beiden even groot en mooi van vorm waren.
• Daarna zette ik de oude rand aan de onderkant met spelden vast op het dubbele dekzeil. Ik had tevoren het dekzeil in 4 kwadranten verdeeld en de rand ook in vier stukken gemarkeerd om het me wat makkelijker te maken. Toen kon ik stikken. Ik gebruikte mijn teflonvoetje.
• Vervolgens trok ik de rand om het dekzeil heen en speldde de rand zo netjes mogelijk rond en stikte hem daarna vast.
• Daarna kon ik het elastiek er doorheen voeren met behulp van een veiligheidsspeld en de uiteinden aan elkaar knopen.
• En het zeil paste heel netjes. Er zit bewust iets ruimte in omdat het anders te gauw zou gaan scheuren want plastic rekt niet en neopreen wel.

Dan een heel verhaal over het tweede leven (downcycling) van een sportbroekje van een van mijn zonen uit hun middelbare schooltijd. Ik had dit tevoren niet allemaal uitgedacht, maar eenmaal bezig aan de stapel met kapotte spullen en keldingideeën/wensen bleek dat ik op een klein stukje na alles kon hergebruiken. Na de foto’s komt de beschrijving:

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• Uit een te klein geworden winterjas van jongste kwam een heerlijke fleecevoering die ik graag gebruikte als vest maar er zat een merk in geweven in een nogal opvallende kleur. Ik besloot er een applicatie overheen te zetten.
  • Eerst knipte ik een model van papier dat groot genoeg was. Ik koos voor een ovaal omdat ik dan in een keer rond kon stikken.
  • Ik knipt uit het sportbroekje deze vorm en ik knipte ook een tussenvulling van fiberfill. (Misschien zou het ook kunnen met van die goedkope schoonmaakdoekjes).
  • Daarna speldde ik de stof met tussenvulling netjes op de goede plek en deed er ook een rijgdraad door op 1 cm van de kant zodat het niet zou verschuiven tijdens het naaien.
  • Met een zigzagsteek (steeklengte minder dan 1 en steekbreedte 4) zette ik de applicatie rondom vast. Je moet regelmatig even stoppen met de naald in de stof, dan het voetje van de naaimachine omhoog doen om het naaiwerk bij te kunnen draaien, daarna voetje naar beneden en doorstikken.
  • Vervolgens tekende ik met kleermakerskrijt een ruitvorm op de stof en stikte deze netjes door.
  • Na het uitvegen van het krijt en het verwijderen van de rijdraden heb ik nu een fleecevest met een nette onopvallende applicatie op de rug, waardoor het vest vaker gedragen kan worden.
• Ik bezit een heerlijke afritsbroek voor de vakantie met grote losse zakken aan de zijkant. Ik heb nog een sneldrogende wandelbroek maar die draag ik veel minder omdat er alleen maar heupzaken in zitten. Van twee pijpen van het sportbroekje knipte ik twee zakken naar de maat van de bestaande afritsbroek. Ik gebruikte de zoom van het sportbroekje aan de bovenkant van de zak.
• Een tijd geleden kocht ik een goedkoop fietsshirt met lange mouwen voor dames. Met de armen langs mijn lijf waren de mouwen lang genoeg, maar op de fiets beslist niet. Daarom maakte ik van de helft van pijp van het sportbroekje twee verlengstukken voor aan dit fietsshirt. Ik maakte weer gebruik van de zoom. Daarin deed ik het elastiek dat ik eerst had losgetornd uit het fietsshirt.
• Tenslotte redde ik mijn hardlooprugzakje met een strook van het sportbroekje. Aan de bovenkant was het nylon aan het afkerven omdat ik er te vaak teveel en te zware dingen had ingepropt. Ik legde een reststrook van de stof van het sportbroekje in vorm over de reparatieplek en speldde deze vast. Daarna drapeerde ik de stof zo dat er een mooie ronding in kwam. Vervolgens knipte ik er een vorm in die paste bij het geheel. Ik reeg de stof vast en stikte het vast met een brede zigzagsteek in een korte steeklengte. Iets minder netjes dan bij de applicatie maar het geheel ziet er van een afstandje heel acceptabel uit. Aan de binnenkant zie je allerlei zigzagsels maar aan de buitenkant zie je daar niets van.

Hoe duurzaam kun je zijn met een zo’n simpel voetbalbroekje! De blog wordt al weer erg lang en het is al laat, maar ik wil toch nog een paar dingen snel kwijt. Voor mij is het ook een waardering van mijn eigen werk als ik erover schrijf. Kijk maar even naar de foto’s en lees daaronder verder:

• 

• 

• 

• 

• 

• Van collega Annemarie (ze maakt tassen en trendy mondkapjes) kreeg ik een stapel monsters oftewel samples van meubelstof. Ik gebruikte er een om twee binnenzakken te maken in mijn winterjas. Voor de werkwijze moet je even kijken in mijn oudere blog daarover klik en kijk bij smartphone.
• Ik repareerde allerlei gaatjes in shirts, maakte zakjes van fleece en oude mouwen uit een pyjama en zette nieuwe elastieken in allerlei dingen. Weggooien is zo 2019 😂
• Van allerlei restjes wol breide ik een omslagdoek in ribbelsteek. Ik had al eerder zo’n ding gebreid. Het gratis patroon staat hier. Omdat ik tevoren niet wist of ik genoeg garen zou hebben heb ik wat meer variatie in de strepen aangebracht. Uiteindelijk kwam ik een flink stuk te kort en heb ik er een grote punt in een bruine kleur aangebreid. Ik had beter ook al eerder een streep van die kleur erin kunnen breien voor een evenwichtiger beeld. Uithalen daar had ik geen zin in dus ik heb het zo gelaten. Het gaat erom dat de shawl me lekker warm houdt en dat er weer een stapel bolletjes is verdwenen.

Zo dat was het even wat er allemaal gebeurt in Atelier DJ maar jullie zullen het verhaal wel niet helemaal tot het einde gevolgd hebben want naaien is boeiender om te doen dan om over te lezen.

NB Hoe vinden jullie de foto’s zo in een diashow? Zijn ze lang genoeg in beeld of moet je erop klikken. Zien jullie ze liever gewoon in een galerij onder elkaar? Ik experimenteer er een beetje mee. Binnenkort zal ik eens schrijven over hoe ik werk met WordPress in de nieuwe indeling met blokken.