Vandaag was ik bij de orthopeed voor de uitslag van de MRI die van mijn linkerknie is gemaakt. Hij had helaas slecht nieuws voor me. Aan de hand van de beelden legde hij me uit dat het kraakbeen aan de binnenkant grotendeels is verdwenen. De diagnose is dus artrose oftewel slijtage.
Er is bij mij geen direct aanwijsbare oorzaak voor. De val van vorig jaar september in de Gorzen zal het in geen geval beter hebben gemaakt. Waarschijnlijk speelt het al langer maar ik heb nog niet eerder pijn ervaren. Pas nadat ik een tijd met mijn heup aan het sukkelen was (na de marathon van Spijkenisse in december 2019) kreeg ik last van mijn knie. De eerste keer noteerde ik op woensdag 3 juni 2020 na een rustig loopje, nadat ik drie dagen rust had gehouden na een langere fietstocht.
Genezing is niet mogelijk. Het traject is pijnbestrijding d.m.v. oefeningen, aangevuld met paracetamol. Evt. vocht en ontsteking kan met ontstekingsremmers en later met corticosteroïden worden behandeld waardoor de pijn afneemt en de beweeglijkheid toeneemt. De laatste mogelijkheid is een operatie en het plaatsen van een kunstknie. Maar met een kunstknie kun je ook niet hardlopen. Dat wil zeggen het kan wel maar het is niet goed. Uiteraard ga ik ervoor om zo lang mogelijk mijn eigen knie zo goed mogelijk te laten functioneren.
Het is dus gedaan met hardlopen voor mij. Ik kijk terug op geweldige hardloopherinneringen waaronder 12 marathons en vele gezellige loopjes met andere hardloopgekkies. Ik ben natuurlijk ook verdrietig, want hardlopen was toch wel echt mijn ding. Maar ik ben vooral dankbaar dat ik niks levensbedreigend heb en dat ik nog heel veel wel kan doen. Fietsen en wandelen mag en beweging wordt zelfs sterk aangeraden om verstijving te voorkomen. Ik weiger zielig in een hoekje te gaan zitten maar ga gewoon door met ander dingen.
Natuurlijk zal mijn leven veranderen doordat ik niet meer mag hardlopen. Ik kan de consequenties nog niet overzien. Een ding dat het hardlopen me in ieder geval heeft geleerd is het gebruiken van mijn doorzettingsvermogen maar ups en downs zullen er zeker zijn. Hardlopen verheldert, hardlopen verbindt, hardlopen versterkt, enz. Ik zal dat nu in andere activiteiten moeten vinden. Ik zal het wel niet kunnen laten om af en toe hardloopherinneringen op te halen. Dat is ook een vorm van verwerking denk ik. Over oefeningen en bewegingsadviezen etc. zal ik later bloggen als ik beter weet wat voor mij effectief is.
Nog een kleine uitleg bij de foto’s die ik maakte bij de orthopeed, die ik zeer bekwaam en betrokken vond. Hij nam echt de tijd om het me goed uit te leggen en heeft zowel met mijn heup als met mijn knie steeds de juiste onderzoeks- en behandelingsstappen gezet. De foto’s zijn aanklikbaar voor groter beeld.
Linkerkant foto is vooraanzicht linkerknie. Je ziet tussen de botten wit en grijs. Wit is vocht en grijs is kraakbeen. Er is aan de linkerkant (binnenkant knie) nog maar een fractie kraakbeen aanwezig.
Hier het zijaanzicht van dezelfde knie uitvergroot op de linker foto. Je ziet dat witte, dat is dus vocht en geen kraakbeen.
Bij die gele streep op de linker foto zie je de scheiding tussen kraakbeen grijs en vocht wit. Op de rechterfoto zie je hoe het er van bovenaf uit ziet precies op de hoogte van die streep. Al het witte is vocht waardoor ik de knie ook zo slecht kan buigen.
Nou ik laat het hier even bij. Vaarwel hardlopen, ik zal je missen.
djaktief 
Hard verdict, maar er is een leven na het lopen! 🙂
Er is zeker een leven na het lopen. Het is een kwestie van de rode draad aan iets anders vastknopen en je daaraan optrekken. Ik ben daar hard mee bezig.
Dat is inderdaad best wel slecht nieuws, hardlopen is niet zozeer een sport als wel “een manier van leven”, dat vraagt dus best wel aanpassingen. Maar je bekijkt het in een goed perspectief , gelukkig kunnen nog veel andere dingen wél maar dat hoef ik niet aan te dragen want je weet dat zelf ook allemaal wel.
Inderdaad altijd beter om zo lang mogelijk te wachten met “kunstspullen”,want die hebben ook niet het eeuwige leven en ben je nog wat te jong voor.Dat kan altijd nog als je alleen maar ten koste van heel veel pijn kunt bewegen. Maar toch, sterkte met een nieuwe weg vinden.
Dankjewel Riet. Het gaat met vallen en opstaan want hardlopen was verweven met mijn leven, alhoewel ik door de blessures al weinig meer heb gelopen dit jaar en meer gefietst. Maar je kent zelf de impact van nooit meer maar al te goed denk ik.
Het helpt als je er een beetje naar toe kunt groeien en dat hebben we dan allebei toch wel gehad. Plus de juiste instelling om er hoe dan ook het beste van te maken.
Hè nee toch…. wat een slecht nieuws. Hardlopen was zo je lust en je leven. Ik kan me voorstellen dat je even door een soort van rouw-procesje moet nu je niet meer kan hardlopen. Maar wat je zelf al schreef: heel veel kan nog wel. Je hebt ontzettsend veel hobby’s (waar je nu ook meer tijd voor hebt :-). )
Maar sterkte met dit bericht… X
Dankjewel Natasja. We krijgen allemaal soms een boterham in het leven die we eigenlijk niet willen. Toch moeten we ons erdoorheen bijten. Nu gaat het nog wel maar het hardlopen was mijn medicijn tegen vanalles. Het is onvervangbaar, maar er zijn wel andere opties die ik zeker alle kans zal geven.
Ik was even benieuwd naar je blog post. Wat een mooie sterke vrouw ben je toch. Een hele nare tegenvaller die je moet verwerken en op zoek gaat naar de zon achter soms donkere wolken. Wat een kracht! 😘🍀🍀🍀
Dankjewel Natalie voor je meeleven. Ik ben niet van steen en laat er ook wel een traantje om hoor.
Ik heb zo met je te doen …
Dankje voor je betrokkenheid. Natuurlijk is het rot maar de wereld vergaat niet. Ik heb lastigere dingen meegemaakt.
Das sind ja keine schönen Nachrichten, liebe Dorothé! Ich weiß, wie wichtig Dir das Laufen war. Deshalb wünsche ich Dir, dass Du eine Sportart findest, die Dir ebenso viel Freude macht!
Danke Andrea, die gute Erinnrungen bleiben. Andere Sportarten sind unvergleichbar zum Laufen aber ich werde etwas finden.
Aj. Ik weet hoe het voelt als er gezegd wordt dat je moet stoppen met hardlopen. Edoch, ik ben weer begonnen maar wel met mate. In jouw geval is dat passé. Ik heb een paar jaar Tai Chi gedaan. Errug leuk om te doen, maar geeft wel druk op de knie bij sommige houdingen. Het is een trage vechtsport waarbij je veel in gebogen spreidstand moet staan. Ik heb het altijd erg leuk gevonden om te doen.
Er gaat niets boven hardlopen vind ik. Vooral het gevoel erna 😉 Ik hoop voor je dat je je energie in iets anders kunt steken. Ik zou het zo snel niet weten. Ik heb ook gesnelwandeld. Is trouwens ook erg leuk om te doen. Wel een gek gezicht, maar geeft bijna dezelfde voldoening behalve dan dat je knieën minder belast worden (minder schokken). Goed voor je hele lijf want je armen bewegen dynamisch mee. Misschien is dat wat.
Ja ik hoef je dat nu niet uit te leggen dan. Ik ben al veel aan het fietsen op een gravelbike. Daar heb ik ook veel lol in. Probleem bij yoga en Tai Chi instructie is ook mijn slechthorendheid. Meestal houden instructeurs daar onvoldoende rekening mee waardoor je de helft mist en achter loopt. Dat draagt niet bij aan een positieve sportbeleving.
Het zal voor jou sowieso als een verlies aanvoelen, maar gelukkig is er nog veel dat wel kan.
Klopt
Oh, ik had zo hard voor jou, hardloper in hart en nieren, gehoopt op ander nieuws. Ik wens je heel veel sterkte om dit te verwerken, en ik lees het heel graag, als jij hardloop-herinneringen gaat ophalen. Ik hoop dat je in de nabije toekomst een andere fijne uitlaatklep zal vinden. Veel moed!
Ja het is hard en er gaat zeker nog eens een blog komen met hardloopherinneringen. De aanschaf van mijn gravelbike destijds is al een goede investering gebleken. Ik krijg steeds meer lol in het fietsen.
Wat moet ik zeggen? Wij kunnen allemaal wel zeggen dat het goed komt, dat je een andere leuke hobby gaat vinden, dat je een doorzetter bent, etc, etc. En dat is ook allemaal waar, alleen gaan wij dan verder met ons leven en jij ervaart nog steeds het gemis van je fijne hobby😕 Het is zo naar dat je moet stoppen terwijl je nog zo graag wilt, ik weet een klein beetje hoe het voelt maar ook daar heb je niets aan. Ik wens je veel sterkte en hoop dat je het een plekje kunt geven. Virtuele hugs mogen nog steeds van meneer Rutte dus stuur ik die naar je toe😘
Het gemis is er zeker Jannet en ook de komende tijd zal ik vaak tranen laten vloeien daarover maar ook van dankbaarheid van dat ik zoveel aan het lopen heb gehad. Ik heb zoveel geweldige hardloopherinneringen. Gelukkig heb ik geen hekel aan andere sporten.
Dat is jammer, zoals je schrijft hardlopen is over en uit. Maar daar komen vast andere activiteiten voor in de plaats. Zwemmen misschien, of gewoon wandelen of fietsen.
Van de groenlipmossel heb ik ook gehoord, alleen vond ik die pillen erg prijzig. Een andere diëtiste raadde mij aan: om de dag een hardgekookt ei bij het ontbijt en vitamine D, Om sterkere botten te krijgen.
Sterkte.
Dankjewel Veronique. Vitamine D gebruik ik al jaren en eieren eet ik vaak. De groenlipmossel werkt alleen ontstekingsremmend maar kan het kraakbeen niet herstellen. Ik volg de ontwikkeling natuurlijk. Je weet dat ik niet voor een gat te vangen ben.
Potverdikkie Dorothé, wat een domper… Het enige wat je kunt doen is je er bij neerleggen en terug kijken op de mooie momenten zoals je al doet. Voor ik ging hardlopen was drummen mijn grote passie maar door een schouder operatie is dit onmogelijk geworden, dar had ik veel verdriet van en dacht niets kan dit vervangen. Dat is uiteindelijk toch gebeurd, een andere passie nam die plaats in. Ik ben ervan overtuigd dat jij ook weer iets vind wat je net zoveel voldoening gaat geven, je staat positief in het leven dus dat komt goed. Het gemis van lopen zal blijven maar er komen nieuwe herinneringen aan.
Dankje Mari, verdriet is er maar de herinnering aan de mooie kanten van hardlopen overheersen, ook al waren dat geen topprestaties. Als je je hart en ziel ergens in legt, kun dat ook weer ergens anders doen. Fijn dat het jou gelukt is. Ik blijf je volgen.
Oef, wat een narigheid. Balen. Moet je je leven weer opnieuw vormgeven, want het lopen nam toch een heel belangrijke plaats in. Dat zal je wel lukken, want je ben sterk en vindingrijk, maar voorlopig lijkt me dit nieuws iets om saggerijnig van te zijn. Veel sterkte!
Dankjewel Inge, gelukkig ben ik van het type ‘what does not kill you makes you stronger’
Wie je weblog al een tijd volgt, weet hoe belangrijk ‘hardlopen’ is voor Dorothée, hoe je met aanhoudende trainingen je eigen grenzen constant verlegde. Op den duur was het niet meer makkelijk om superlatieven te vinden in mijn commentaren op je prestaties.
Door eigen omstandigheden weet ik hoe moeilijk het is te moeten afscheid nemen van fysieke mogelijkheden, om een ‘beperking’ te incasseren. Hoe ‘woorden’ niet altijd kunnen ‘troosten’, welk ‘rouwproces’ hier te verwerken valt.
‘Moed houden’, ‘aanvaarden’, ‘positief blijven’,… allemaal heel goed bedoeld, maar vandaag komt dit allicht ‘anders’ binnen. Ik weet hoe je jezelf voelt nu en leef hard met je mee. Ik stuur je een bloemetje vanuit Brugge!
Bedankt voor dat bloemetje. Ik schat alle woorden op waarde. De ene reactie daar kan ik meer mee dan de andere. Maar ze zijn allemaal goed bedoeld.
Vreselijk dat het hardlopen nu echt aan de wilgen gehangen moeten worden. Gelukkig is het geen bedreigende ziekte maar toch een flinke domper. Ik lees hierboven dat er alternatieven qua genezing kunnen zijn. Probeer ze allemaal uit zou ik zeggen, het helpt je ook verwerken van het hardloopgemis. Sterkte Dorothee, ik leef met je mee.
Het is een flinke domper. Er zijn nog geen echte herstelmogelijkheden maar wel middelen om de ontstekingen de verminderen. Bedankt voor het meeleven.
Ojee Dorothé, dat is slecht nieuws, hardlopen was je lust en je leven. Dat zal wel flink wennen zijn aan de gedachte dat het hardlopen stopt. Je kunt in ieder geval terugkijken op mooie hardloopherinneringen. En ik neem mijn petje voor je af, hoe vaak je hardliep en wat voor afstanden! En wat goed van je dat je gaat nadenken wat je wel kunt doen en wat je leuk vind. Is behalve fietsen en wandelen skaten ook nog een optie voor je? Heel veel succes hiermee en ik hoop dat je gauw een vervangende sportieve activiteit vindt.
Jazeker slecht nieuws is het. Skaten en schaatsen zijn ook niet erg goed voor de knie omdat je moet afzetten. Bij mij is het kraakbeen aan de binnenzijde aan gort. Voorzichtig skiën mag nog wel. Misschien kan ik leren langlaufen. Ik zat ook aan Tai Chi te denken. Straks kom ik nog tijd te kort. We gaan nog eens wandelen in ieder geval.
Het was je passie. Wat ontzettend sneu voor je. Ik leef met je mee Dorothée. Hou de moed erin!
Dankje Bea, moed verloren is al verloren. Ik heb hem al weer opgeraapt.
Als hardlopen in je genen zit is het lastig omdat achter je laten. Sterkte gewenst,
Raak gesproken Tiny, ik denk met veel plezier terug aan de weblogloopjes en aan dat stukje vorig jaar.
Echt niet fijn voor je, maar de manier waarop je reageert, daar kan ik alleen maar respect voor hebben. Ik ben op dezelfde weg als jij, alleen op andere lichaamsdelen. Heb het er soms moeilijk mee… maar er is zoveel dat wel nog kan lieve D, zwemmen, wandelen…
Ik steek je een warm hart onder de riem! 💙
Dankjewel lotgenote voor je bemoediging. Toitoi jij ook.
Vind het echt heel rot voor je! Maar..ik heb ook zo n knie en kan er prima mee wandelen, zwemmen, fietsen. Het is soms een beetje aanpassen dat je m niet overbelast waardoor hij veel vocht gaat vast houden. Maar ook daar heeft mijn fysio een oplossing voor. Komt goed!
Jammer maar jij en ik weten wel hoe we het beste van lastige dingen moeten maken. Ik hoop op een mooie zomer met veel zwemplezier.
Ik ook!
Ach Dorothé, niet meer hardlopen is een aderlating voor je. Het was een deel van je “zijn.” Door je hard in te spannen, kon je ontspannen. Ik hoop dat je je onrust ergens anders in kwijt kunt. Zelfs ik verlang nog naar hardlopen terwijl ik het tien niet maar heb kunnen doen. Kijken naar wat je wel kunt, is geestelijke fysiotherapie. Je redt je wel, je bent sterk maar toch…Moed en sterkte!
Lieve groet ♥
Je reactie is zo treffend Kakeltje. Dankjewel en ik fiets nog eens in jouw richting
Heel vervelend voor je. Maar gelukkig geen “ernstiger zaken”. Wandelen, fietsen geven ook voldoening. Ik las de reactie om groenlipmossel te slikken. Ik doe dat nu een paar maanden (van Holland & Barrett) en krijg daarnaast massage van een fysiotherapeut. Oke, flinke wandeli gen zitten er niet meer in, maar ik loop intussen weer wel zo’n 2,5 tot 3 kilometer zonder al te grote moeilijkheden. Probeer het niet te negatief te zien. Je bent gezond en wandelen bied nieuwe perspectieven. En je hebt toch een prima hardloop cv opgebouwd. Dat us iets wat niemand je kan afnemen. Maak er het beste van 👍🍀
Het is een verlies maar ik zie het denk ik wel in het juiste perspectief. Fijn dat jij weer aan de wandel bent met hulp. De groenlipmossel werkt positief bij ontstekingen en werkt dus pijn verminderend maar het kraakbeen kan er niet van herstellen.
Och Dorothé, wat vind ik dat erg voor je. Het zal inderdaad wel even duren voor je dit verwerkt krijgt. Ik hoop dat je in het wandelen en fietsen toch ook een beetje een uitlaatklep en ook plezier zal vinden. Veel moed.
Dankje, ja gelukkig fiets ik ook graag. Het is niet vergelijkbaar maar wel een alternatief.
Dit is voorwaar een bittere pil om te slikken. Ik heb echt met je te doen; hardlopen was een cruciaal deel van je leven.
Mijn vrouw kan een serieus boompje opzetten over artrose. Een goede verzorging, de juiste voedingssupplementen en een andere manier van eten, verzachten heel veel. Als je hieromtrent meer wil weten: roep maar.
Sterkte, Dorothé.
Ik roep, mag dat ook?
Uiteraard mag dat. Stuur je me even een mailtje met je vraag/vragen? Kwestie van Dorothé’s blog niet tot vraagbaak te moeten omdopen. 😉
Ik mocht op heden nog niks van je ontvangen, Mrs. Brubeck. Klopt dit? Of gebruikte je misschien mijn hotmailadres, dat al een tijd niet meer actief is?
Juiste e-mailadres: zie ‘CONTACT’ op mijn blog.
Mocht je hebben beslist om toch niet te mailen: even goede vrienden, uiteraard. 😉
Haha, idd… ik dacht al, ik krijg geen antwoord 😂😂
Dankjewel voor je meelevende reactie. Jammer voor Katrien ook dat ze daarmee belast is. Er komt altijd van alles op je af bij een kwaal. Ik laat het even bezinken en kom er later op terug bij jou per mail.
Sorry maar alleen in de medische wereld wordt kraakbeen als niet herstelbaar gezien. Belangrijk is daf je de foute belasting wegneemt, door spieren te trainen en het fewricht juist gaat gebruiken. In dd alternatieve gezondheidszorg wordf kraskbern wel als herstelbaar gezien, bv het innemen van “grunlippenmuskeln tabletten”kan de opbouw van het kraakbeen bevorderen. Voor mij is ook totaal onlogisch waarom botten wel weer aan elkaar kunnen groeien maar kraakbeen zich niet zou kunnen herstellen. Bedrnk wel dat een knieprothese een winst gevend project voor artsen is. Mijn efvaring vaseer ik op mijn praktijk en de situatie hier in Zwitserland waar de alternatieve gezondheidstheeapieen een veel groter aandeel gebben als in Nederland. Succes!
De groenlipmossel werkt positief bij ontstekingen en werkt dus pijn verminderend maar het kraakbeen kan er niet van herstellen. Er zijn momenteel wel hoopgevende ontwikkelingen met stamceltherapie bij honden en katten. Ik zal mijn beweging gewoon dusdanig aanpassen dat mijn knie nog zo lang mogelijk mee kan. Er is al genoeg geopereerd in mijn gezicht. Het belangrijkste wat ik verder kan doen is goed op mijn gewicht letten en liever nog 5 kilo afvallen.
Echt naar voor je sterkte hoor
Dankjewel
Sterkte. Er zijn gelukkig nog veel dingen die wel kunnen, maar dit moet eerst een plaatsje krijgen allicht…
Merci, klopt inderdaad
Lieve Dorothe,
De afgelopen jaren heb jij veel voldoening gehaald uit het hardlopen, het was niet zo maar iets wat je af en toe deed. Het nieuws van de orthopeed zal zeker hard zijn aangekomen. Voor mij ben je een doorzetter en ik hoop van harte dat je met wandelen en fietsen of misschien nog een heel andere bezigheid dat gevoel van voldoening terug kunt vinden.
Veel liefs,
Marlie
Bedankt Marlie, het kwam hard aan, maar ik ben al doorgerold naar andere dingen en dat helpt bij de verwerking.
Een heel zware dobber voor je. Je bent een doorzetter die niet bij de pakken gaat neerzitten en je gaat vast in een minder belastende sportieve activiteit voldoening vinden nadat je deze klap verwerkt hebt. Succes en sterkte.
Bedankt Myriam. Jij en ik hebben voor hetere vuren gestaan.
Dat wel, maar het is toch weer afscheid nemen en verwerken.
Wat akelig voor je. Veel succes met het vinden van een andere sportieve bezigheid die je net zo veel voldoening schenkt.
Bedankt Petra
Ach nee, Dorothé toch. Dat zal een zware tegenvaller zijn geweest vandaag voor je! Even de tijd nemen om dit te verwerken. Sterkte!
Bedankt Kim.