Niet alleen van het kalenderjaar want ik heb veel dingen gedaan. Nou is dingen doen niet alleen zaligmakend natuurlijk want met nietsdoen kom je soms veel verder. De tijd heelt niet alle wonden maar wel veel. Morgen is het al 7 jaar geleden dat door middel van Mohs microchirurgie de huidkankertumor uit mijn gezicht werd verwijderd. Één zinnetje maar een wereld van verschil. Gezond en gelukkig leef ik voort. Mijn gehavend gezicht werd de dag daarna en in nog 4 vervolgoperaties gereconstrueerd (laatste in februari 2016). De pijn en het verdriet verdwenen naar de achtergrond – ondanks de last van functieverlies van oog, neus en wang en het verlies van ongeschondenheid – doordat ik blij ben dat ik er nog ben en geniet van de rijkdom van de mensen om me heen en de dingen die ik nog wel kan. Ik denk dat ik daardoor met veel gebeurtenissen anders omga dan anderen. Wat je meemaakt vormt je: mijn jeugd als schipperskind met een moeder die altijd ziek was, mijn slechthorendheid die werd ontdekt in de 2e klas van het voortgezet onderwijs werden een training om overal wat van te maken en ondanks beperkingen. Ik denk dat ik daardoor makkelijker kan omgaan met de beperkingen door Covid en nu mijn knieartrose. Natuurlijk heb ik er last van, maar ‘Count your blessings. And if life is difficult, count them louder’ (Roger Scruton) en mijn aanleg tot depressiviteit werkt niet echt mee natuurlijk. Ik weet niet hoe ik hier zo op kom allemaal maar het kwam zomaar uit maar uit mijn toetsenbord rollen. Als ik echt zou nadenken over alles wat ik blog dan zou ik geen letter meer durven tikken.
Over de knie en de arm dan maar even: het gaat min of meer hetzelfde. Ik ben gestopt met de groenlipmosselpillen want die hadden geen enkel effect. Ik voorkom overbelasting van mijn knie en beweeg heel regelmatig en daardoor is de vochthuishouding verbeterd. Je lijf stuurt nl. vocht naar plaatsen met wrijving en ontstekingen. De fysiotherapeut heeft de spier die in de verdrukking was gekomen door de vochtcyste losser gemaakt. Nu is het kijken of dit het functioneren van de knie verbetert. De mobiliteit is belangrijk want nu beweeg ik minder eenzijdig wat weer overbelasting voorkomt. Vaak was het zo dat mijn knie eerst even vast zat bij opstaan, wandelen, etc. Dat is nu 10% minder, dus dat is winst. Ik heb ook al mijn fitness-, yoga- en andere sportoefeningen met hem doorgelopen en tips gekregen hoe ik die nu in een aangepaste vorm kan uitvoeren. Met behulp van een Swiss Ball kan ook veel, maar dat ga ik proberen als de sportschool weer open is. Blijven bewegen is het adagium van de fysio want dat maakt je spieren sterker zodat ze als het ware een korset vormen om de klappen op te vangen nu er bijna geen kraakbeen meer in de linkerknie zit. Voor de tennisarm ben ik naar een collega in dezelfde praktijk gestuurd. De eerst afspraak ging volledig op aan het doorlopen van de blessure- en behandelgeschienis. Morgen verder.
De bivakmuts maakte ik zelf trouwens. Normaal zit die nog over mijn gezicht tot min neus.
Ik probeer iedere dag te bewegen. Ik fiets op mijn stadsfiets, gravelbike of op de hometrainer of ik wandel en doe af en toe wat yoga- en andere oefeningen. Ik maak veel Walk&Talk afspraken met buren, vrienden en kennissen voor een uurtje of ik combineer een afspraak elders met een wandeling in een voor mij nieuwe omgeving. Fietsen vind ik leuk maar het is onvergelijkbaar met hardlopen. Ik heb uitgerekend dat ik in die 12 loopjaren ongeveer 100 wedstrijdjes heb gelopen. Omdat er nu geen evenementen worden georganiseerd deed een wedstrijdfotograaf digitale fotopakketten in de aanbieding tegen bodemprijzen en die heb ik toen aangeschaft want er komen geen wedstrijden meer bij voor mij. Ik ga nog een hardloopfotoboek maken voor mezelf. Af en toe zet ik iets van mijn wandelingen of ritjes op Instagram. Ze komen allemaal op Strava maar daar plaats ik minder foto’s.
Zo lukt het me aardig om niet teveel op Social Media te blijven hangen. Ook het ontvolgen van veel (dagelijkse) blogs levert veel tijdwinst en focus op voor andere dingen. Minder blogs in de reader betekent gewoon minder automatisch lezen. Ik reageer ook minder op blogs. Het is geen kwestie van waardering maar of ik werkelijk iets heb toe te voegen. Ik lees nog steeds veel blogs maar mijn dagelijkse blogkrant is dunner. Af en toe trakteer ik me op bijlezen bij blogs die ik een tijdje niet gezien heb. Ik mis daardoor ook wel eens een tag of een trend maar dat is niet erg. Al die blogs staan hier. Dus als je nog nieuw leesvoer zoekt neem een kijkje.
Ik las wel flink wat boeken in januari waaronder ook nogal wat non-fictie. Echt beschrijven zoals voorheen wil ik niet meer maar aan de sterretjes die ik er neerzet voor leesplezier of leesnut kun je wel wat afleiden. De indicatie voor 5 sterren is uitstekend geschreven en veel plezier en/of veel geleerd. 4 sterren is bijna perfect maar ik miste nog wat. 3 sterren is voldoende, 2 sterren geef ik als het beter had gekund, 1 ster geef ik als ik er (bijna) niet doorkwam. Ik heb tegenwoordig een account op Hebban waar ze een challenge hebben. Daar doe ik op zich niet aan mee maar het is wel een prettige site om bij te houden wat je leest, wat je nog wil lezen. Ik hield eerst een lijstje bij op de bibliotheek maar daarin kun je zo slecht terugzoeken. Dus vandaar dat ik hierheen ben overgestapt. Verder kun je er ook recensies van boeken raadplegen. Voor mij sprong deze maand het boek van Pema Chödrön eruit. klik hier voor een recensie van iemand anders die er ook veel uithaalde.
Het blog wordt al weer te lang en de tijd dringt… Ik maakte allerlei projectjes in huis waarvan hierbij een paar foto’s. Ik bracht naaimachines weg voor onderhoud en werk nu provisorisch op een oudere machine aan de T-shirt deken.
Verder maakte ik het fotoboek af van de 21 jeugdjaren van middelste. Nu overschakelen naar nog meer foto-albums. Mijn tip is om een bestaand album te kopiëren onder een andere naam (ik gebruik Hemasoftware) en dan de indeling op te slaan en de foto’s te vervangen door een standaardafbeelding. Dan de hele boel goed opslaan onder een basisnaam zodat je de volgende keer hiermee kunt beginnen. Je start dan met het opslaan onder een nieuwe projectnaam natuurlijk. Ik doe dat allemaal eerst lokaal en later sla ik het online op. Misschien is dit voor jullie allemaal gesneden koek, maar ik heb het zelf uitgedacht en ik wou dat ik dit eerder als tip had gevonden. Dat had me veel tijd gescheeld. Ik kreeg ook een fotoboek dat een vriendin voor me maakte voor 24 jaar vriendschap. Het deed me heel veel maar ik hou dat verder privé zoals het ook bedoeld was.
In de tuin deed ik niks behalve on line zoeken naar winterbloeiers. Ik heb al veel ideetjes. Het ziet er treurig uit. Zelfs mijn zelfgemaakte bloembak is kapot gegaan. We hebben nog wel knolselderij geoogst en de paprikaplantjes die het buiten niet deden geven binnen vrucht.
En verder zoek ik de kleine geluksmomentjes in een bloeiende amaryllis, de kerstlampjes die ik heb op de buffetkast legde, kaarsen maken en mensen ermee verassen. En daarnaast doe ik wat meer mijn best aan de schoonmaak, de boodschappen, de maaltijden en de sociale contacten op afstand. Ik ga nu gauw weer op pad. Tot volgende maand of zo.
djaktief 
Dus jij gaat minder blogs lezen en ik meer 😄 grappig dat we net het omgekeerde schrijven!
Vaak voel ik teveel mee met blogs en kost het lezen en reageren zoveel tijd dat ik niet aan andere dingen toe kom. Ik ging met blogs om zoals met Social Media. Ik zag er teveel.
De maand weer doorgekomen en doorgenomen. Goed bezig!
Dankjewel, ik ben even minder aan het lezen dus, of anders in ieder geval
Doen waar je je goed bij voelt. Werkt het beste.
Zo mooi dat kastje met die verlichting! Daar word je vanzelf al blij van. 🙂
Zo simpel ook, gewoon de kerstlampjes neergelegd. Het helpt echt als het om 5 uur ’s middags de duisternis verdrijft.
Wat een prachtig cadeau heb je gekregen. Heel kostbaar. En je overzichtelijke boekenlijstje is een mooi inspirerend cadeau voor ons als medelezers.
Ja ik ben er heel blij mee. Een van de boeken van dat lijstje daar kwam ik weer op door jou.
Ha lieve Dorothé, wat heerlijk om een andere doener te lezen. Ja, we rusten echt veel uit tussendoor, maar het belang van bewegen is nu eenmaal een gegeven. Zodra een mens weer kan, gaan we los en ik voel me daarna ook altijd weer beter. Die patatjes, wat ziet dat er verleidelijk uit. Dank voor de mooie blog met de vele tips voor mij. lieve groet. ❤
Grappig dat jij dat ook hebt. En jij kijkt zeker naar mijn boekenlijstje?
Nee, maar ga er zo wel naar toe ❤
Wat een energie zeg en dan tussendoor ook nog een aantal boeken lezen. Daar kom ik helemaal niet aan toe en zou ik oh zo graag willen. Ik lees wel (weer) veel blogs en dat is ook niet handig voor het geduld om een boek te lezen.
Respect dat je al die oefeningen vol kunt houden. Ik vind het vaak zo saai om te doen en houd het meestal niet lang vol.
Bij mij werkt het zo: minder blogs, minder online, minder tv/netflix en dan krijg ik weer energie voor dingen. Mijn hersens worden moe van de overload aan informatie en verstrooiing. Ik kan me nu beter focussen op andere dingen die ik wil doen. Oefeningen zijn altijd saai, maar ik steek nu een wierookstokje aan en dat ruik ik tijdens mijn oefeningen en dan vind ik het makkelijker. Verder ben ik natuurlijk gedisciplineerd door de hardlooptrainingen. Gewend aan met een doel soms dingen te doen die ik niet zo leuk vind.
Minder online gaat nog wel maar WordPress blijft me toch trekken en gaat veel tijd in zitten ennn TV kijken. Doe ik meestal pas na 21.00 uur maar die tijd ben je toch kwijt en schiet het lezen erbij in.
Daarom schrijf ik dus een jaar minder blogs ook. Gisteren was ik dus de hele dag in blogstand want ik maakte een bericht, deelde dat op Social Media en volgde en beantwoorde de reacties. Vandaag nog een beetje. Dus het kost me 1,5 dag. Ieder doet wat haar het beste past. Ik kijk maximaal 3x per week naar TV/Netflix.
Goed bezig, Dorothé, op velerlei vlakken. En je weet: er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen maken over dingen waar je geen invloed op hebt. 😉
Bedankt maak. Dat laatste snap ik niet helemaal, maar daar maak ik me niet druk om.
Wat een fijne blog weer om te lezen.
Prachtig dat fotoboek voor 24 jaar vriendschap!
Ja dat boek is onbetaalbaar, net als die vriendschap zelf.
Wat een energie!
Valt toch wel mee voor een maand? Zit misschien meer in de titelkeuze.
Je verleden maakt wie je bent in deze tegenwoordige tijd. Sommige dingen overkwamen je en die zijn het moeilijkst te accepteren.
Ik doe oefeningen voor/tegen m’n fibromyalgie. Soms sla ik eens over maar dan voel ik me slecht/lui.
Sta jij nou patat te smikkelen voor de Bijenkorf? (-: Groot gelijk, hoor.
Je fiets heeft een beurt gekregen en is weer topfit. Die oud-papiertas zet neer voor je plezier.
Wat ik echt bijzonder vind, is het fotoboek van je vriendin. Ontzettend lief.
Zeg…slaap jij ’s nachts of ben je dan ook bezig…
Tot blogs, Dorothé ♥
Momenteel geniet ik juist weer van wat meer nachtrust Mirjam omdat ik minder schermen bekijk. De patat van Pomms inderdaad voor de Bijenkorf moet je echt proeven: biologische en ongeschild gebakken in speciale olie met zelfgemaakte biologische mayonaise. Je kunt het ook thuisbezorgd krijgen geloof ik.
Maar dat boek over onze vriendschap die begon bij de zwangerschapsgym van onze zonen nu 24 jaar in mei is echt superlief.
Toitoi met je gezondheid. Je doet je best om te oefenen en dat lukt de ene keer beter dan de andere .
Hoi, Wat leuk, mijn boek in je blog, werd er helemaal vrolijk van 🙂 !
Groet!
Diane
>
Zo geweldig dat fotoboek. Lees het ook maar in de andere reacties.
Met veel plezier gelezen, tot volgende maand of zo Dorothé! 🙂
Bedankt Anne. Ik wil proberen toch nog mee te doen met die blogswap of een keer aan die fotochallenge. Maar misschien heb je wel aanmeldingen genoeg.
Leuk 🙂 Nooit aanmeldingen teveel. Je kiest maar, voor de blogswap stuur ik je de vragen door als je dat wil, met de fotochallenge doe je gewoon mee als je zin hebt, hoef je je niet voor aan te melden. Normaal gezien zie ik je deelname wel ergens passeren.
Het is niet de eerste keer dat ik het schrijf, maar het blijft waar: als ik een blogje van jou gelezen heb, ben ik aan vijf minjuten rust en een kop thee toe. 🙂
Is dat alweer 7 jaar geleden, trouwens? Goh, wat gaat de tijd toch (steeds) snel(ler)!
De laatste operatie was in februari 2016. Bij jou alles verder weg gebleven? Geniet van je thee.
Jij bent écht niet normaal! Zo’n doe-het-al, zoveel verzetten in zo’n korte tijd. Echt een voorbeeld voor heel velen!
Toch zit ik ook vaak lui in bad of in de stoel met een boek hoor, maar minder voor schermen en dat scheelt veel tijd.
Wat betreft winterbloeiers kan je Helleborus aanraden. Heel veel variatie en erg mooi. Maar misschien was je daar zelf al op uit gekomen. Toch wou ik het je even laten weten.
Bedankt Marie Claire, ik heb er eentje in de tuin, maar ik vind het vervelend dat bij kerstrozen juist de bloemen zo hangen dat je ze niet ziet.
Wat een energie, wat een kracht!
Ik moest even googlen op Mohs microchirurgie. Je hebt daar goed mee leren omgaan Dorothé. Het is natuurlijk ook al een tijd geleden en tijd heelt wel. Ik probeer in ieder geveal een voorbeeld te nemen aan jou. Heb trouwens het boek Vreemd Lichaam net als ebook besteld.
Myriam ik heb juist bewondering voor hoe jij voortdoet na je operatie, die een klasse apart was. Je zit nog volop in het herstelproces met nog een vervolgoperatie. De ingrepen zijn onvergelijkbaar net als de gevolgen en de bijzondere omstandigheden door Corona. Ik vertel soms iets wat mij hielp en ik hoop dat een ander er wat aan heeft. Zorg goed voor jezelf.
Ik heb er zeker iets aan. Je hebt me al veel meer geholpen dan je zelf beseft. Dank je daarvoor.