Fietsavontuurtje(s) januari 2

Op zondag 23 januari trokken manlief met de auto naar Bodegraven en onze fietsen achterop de drager voor een rondje van 53 kilometer. We fietsen liever op zaterdag in verband met het vermijden van drukte maar toevallig waren al onze fietsavontuurtjes in januari op zondag. De basis voor dit tochtje was een wandeling die ik had ontdekt na het schoonmaken van onze boekenkast waarbij een oud boekje aantrof dat ’15 Dagwandelingen in Zuid-Holland’ heette. Er stond een wandeling in langs de Enkele en de Dubbele Wiericke van 21 km vanaf Nieuwerbrug naar Hekendorp en terug. Ik liet manlief de route en beschrijving zien en hij maakt daarvan dan een fietsroute met wat extra lusjes. Samen met zijn fietsmaten van de schaatsclub is hij al overal en nergens geweest dus het maken van leuke routes is hem wel toevertrouwd. Maar vandaag was dat overbodig want on line was een een fietsroute te vinden klik

We begonnen dus aan de Oude Rijn bij Bodegraven en al gauw doemde aan onze rechterhand Fort Wiererinkschans op.

Maar je kon er een kanon afschieten zo rustig was het er omdat het gesloten was. Doordeweeks mag je wel als de poort open is over het terrein lopen maar de gebouwen zijn niet toegankelijk.

We sloegen rechtsaf en een stukje verder kwamen we voor de eerste keer over de Enkele Wiericke. Het zijn kanalen die gegraven zijn de in de 14 eeuw om de waterhuishouding in de polders te reguleren. In droge tijden wordt er boezemwater ingelaten en in natte tijden wordt het boezemwater naar de Oude Rijn en de Hollandsche IJssel uitgelaten. We reden nu tussen de twee Wiericke-kanalen in. Ze hebben ook nog een functie in de Hollandse Waterlinie gehad.

We stopten bij de Goejanverwellesluis in Hekendorp. Daar waren we niet de enige want er zaten diverse wandelaars op een bankje met hun versnaperingen en een motorclub benutte de eerste dag van de opening van de horeca in het aanpalende café.

Goejanverwellesluis Dubbele Wiericke naar Hollandsche IJssel

Ik sta met mijn rug naar de beroemde boerderij 😂

Met de brug over de sluis staken we nu dus de Dubbele Wiericke over. Geschiedkundig is Hekendorp ook nog interessant in verband met de aanhouding van Wilhelmina van Pruissen. Maar je weet dat ik gedurende de wintermaanden in mijn hoofd niet zo goed was dus ik heb de geschiedenis gelaten voor wat het was en de betreffende Prinsesseboerderij niet gefotografeerd. Als het je interesseert dan kun je hier meer over vinden.

Wij fietsten verder langs de Hollandsche IJssel door naar Oudewater, waar we een rondje doorheen reden en weer richting de beide Wierickes fietsen. Je kunt kruipdoor sluipdoor langs en onder het spoor over de kanalen heen bij Hogebrug. Vlak voor de Reewijckseplassen sloegen we rechtsaf.

Daar passeerden we het fraaie hekwerk van boerderij Wiltenburg met het wapen met de spreuk. En als we voor de 3e keer over beide kanalen komen stoppen we kort bij de uitkijktoren Wierickewachter maar we hebben het te koud om naar boven te klimmen en om de beelden van de aalscholvers te bekijken. We maken wel een korte stop in de luwte bij een slootje waar we nog wat warme meegenomen koffie opdrinken en fotografeer ik de karakteristieke Nieuwerbrug. Mijn smarphone valt uit maar ik krijg hem later toch weer aan de praat met een powerbank.

Wiltenburg

Wierickewachter

Behalve de kanalen die we zien komen we ook diverse keren langs verschillende kanten voor bij de Weijpoortse molen. Ik maak niet vaak molenfoto’s maar deze toonde haar silhouet wel heel fraai ondanks de donkere weersomstandigheden.

Daarbij de molen was ook een rustplekje met rode ijzeren bollen om op te zitten. Ik heb ze die dag onderweg vaker gezien. Ik kon er verder niets over vinden. Langs het water – maar ik weet niet meer wanneer op de route zag ik ook dit bankje met opvallende vorm, die werd weerspiegeld op de grond ervoor. Tenslotte rijden we door Bodegraven terug naar de parkeerplaats en laden onze fietsen weer op. Maar natuurlijk maak ik nog wel een foto van deze stijlvolle mural.

mural van Joost Zwanenburg (zie ook op op Instagram maart 2016)

We zijn die dag 4 uur onderweg geweest en hadden vrij weinig gepauzeerd dus ik was wel moe en hongerig. Manlief neemt het eten koken vaak op zich na het fietsen terwijl ik bad plof om warm te worden en bij te komen en dat zal die dag ook vast gebeurd zijn. Ik vond het een erg leuke route.

Bij het schrijven van dit blog merk ik dat er toch wel het een en ander is weggezakt en dat niet alle beelden meer chronologisch in dit blog zitten. Dus goed voor mezelf dat ik nog vastleg voor mezelf wat ik wel weet. Ik denk dat we deze Wierickeroute misschien met mooier weer nog wel eens zullen doen. In het laatste januariweekend hebben we geen tocht gemaakt omdat we het druk hadden met andere dingen, maar in februari gingen we we weer verder.