Kinetische kunst ter afleiding

Om de zinnen te verzetten toog ik vandaag met vriend Alex naar de Kunsthal in Rotterdam. We hebben de tentoonstelling Calder Now bezocht. Het liep allemaal een beetje rommelig omdat ik bij vertrek ineens een lekke band had maar gelukkig kon ik op mijn sportfiets springen. Maar ik heb nog wel een klusje morgen.

Alexander Calder (1898-1976) was een vernieuwer die experimenteerde en veel op pikte van andere kunstenaars. In Wikipedia staat dat hij in 1926 naar Parijs trok en dat hij geïnspireerd werd door tijdgenoten. Uit een ontmoeting met Mondriaan ontstonden zijn eerste ‘mobiles’. Ik vond de beschrijving bij Tate interessanter en duidelijker klik. De Kunsthal schrijft dit over hem. Je kunt lang praten en theoretiseren maar ik vind kunst iets om te bekijken en te ervaren. Je moet er een beetje nieuwsgierig naar zijn. Als je echt achtergrondinformatie zoekt moet je de Engelse wiki bekijken tot helemaal onderaan toe waar de externe links ook staan.

Hieronder zie je een ‘stabile’ oftewel een ‘mobile’ op een standaard en die heet ‘black petals’ oftewel zwarte blaadjes. Het bijzondere is dat het vanuit alle hoeken er weer anders uit ziet zowel de blaadjes als de standaard, maar door de schaduw ontstaat er eigenlijk weer een nieuwe dimensie bij.

Hieronder een kleurige mobiel die er steeds anders uitziet omdat hij beweegt en daardoor is hij ook zo moeilijk vast te leggen op de foto. Ik vond dat het plafond van de Kunsthal wat te druk was van zichzelf om deze kleurige mobiles echt tot hun recht te laten komen.

Er was tevens werken van andere kinetische kunstenaars zoals Ernesto Neto met ‘It Happens When the Body is Anatomy of Time’. Dit waren een soort stoffen zuilen met kruidnagel, kurkuma en komijn erin waar je tussendoor kon lopen. Je mocht ze niet aanraken maar je kon ze wel ruiken.

Mijn ‘textieloog’ viel natuurlijk op hoe de stoffen aan elkaar waren gemaakt en hoe het licht weer speelde met de schaduwen op de verbindingen.

Olafur Eliasson prikkelde de zintuigen met licht en reflectie. Ik vond zijn werk ‘Black and yellow double polyhedron lamp’ fascinerend. In tegenstelling tot de werken van Calder maakte het licht me wel onrustig.

Er werd ook met wind gespeeld door Žilvinas Kempinas in zijn werk ‘Flaming Tape’ dat gemaakt is van videotape en dat meebeweegt met de luchtstromen van de ventilator. Af en toe staat die stil waardoor het werk als het ware instort.

Af en toe werden we opgeschrikt door een takkeherrie. Die kwam van de parachute die werd opgeblazen. Dit was een werk van Carsten Nicolai dat ‘pionier I’ heet. Iedere 16 minuten was het raak. Ik vond het wel grappig maar het aspect kunst ging hier mijn bevattingsvermogen te boven.

Deze twee werken van Calder daar was ik wel van gecharmeerd. Het linkse is naamloos en het rechtse heet ‘Fish’. Op het linkse zie je 3 bollen maar er zijn er maar 2. De ene is geschilderd en de andere hangt aan een draadje. De derde is schaduw. Door op een ander plek te gaan staan heb je telkens een nieuw schilderij. De vis is heel eenvoudig staaldraad met een scherf voor het oog maar het is een prachtig hoe het beweegt en zijn schaduw op de muur werpt waardoor het lijkt alsof de schaduw aan de staart hangt maar dat is niet zo.

Er was nog veel meer te zien maar het is genoeg voor dit blog. Alex en ik gingen nog even lekker kletsen en latte drinken in het museumcafé. Het gebouw van de Kunsthal zelf vind ik altijd heel leuk. Toen we binnenkwamen had ik ‘trouwens nog even snel het auditorium vastgelegd met de gekleurde stoelen en de oplopende vloer en raampartij. Het gordijn voor die wand hing keurig opgerold vandaag. Een lust voor mijn ‘textieloog.

Dit was weer eens een blog direct nadat ik iets heb gedaan. Ik merk dat ik het dan toch wel veel beter weet. Ik vind het wel leuk om zo overzichtelijk bij elkaar te zien. Ik hoop dat het me gaat lukken om nog meer blogs over de vele straatkunst en andere bijzonder dingen die ik heb gezien te maken. Ik hoop dat mijn blogs niet te ‘Facebookig’ worden met een overload aan foto’s. Dat is ook niet fijn voor de opslag van de media trouwens. Het gaat mij louter erom de mooie herinnering te bewaren aan dingen die me plezier hebben verschaft.

Tenslotte nog een vraag: ik heb net een nieuwe museumjaarkaart gekocht om mijn horizon te verbreden. Wat zijn de tips en de mustsees van dit moment.