Op zich heb ik wel zin om te bloggen over naaien of andere dingen maar mijn valkuil is dat ik eerst een rondje blogs van anderen lees en daar reageer en dan is de tijd en de energie op. Herkenbaar? Vandaag ben ik toch maar weer eens gaan zitten om zelf wat te schrijven. Sorry als ik nu niet bij jullie reageer.
Eind oktober is bij mijn nicht de tweede zoon geboren. Reden voor mij om weer eens achter de naaimachine te kruipen om iets voor de kleine en zijn grote broer te maken. Grote broer kreeg een jasje dat geheel gemaakt is van een sportjack van mijzelf. Oorspronkelijk kreeg mijn oudste deze jas cadeau als vrijwilliger bij de marathon een aantal jaren geleden. Ik heb ondertussen betere jasjes maar weggooien is zonde dus ik heb hem gerecycled.
Ik gebruikte het patroon uit een oude Sabrientje mode. Dat blad bestaat allang niet meer maar de modellen zijn eigenlijk tijdloos en naar ieders smaak aan te passen. Dit is het jongensjasje geworden. De zakken heb ik gewoon laten zitten, mar wel een beetje kleiner gestikt zowel de zakingangen als de zakken aan de binnenkant. De rits en de koorden heb ik hergebruikt. Ik had nog een leuk plaatje om de boel te versieren. Het was even puzzelen om alle stukken eruit te krijgen maar het is gelukt. Ik ging daarbij als volgt te werk:
- Eerst de rits eruit getornd.
- De voering en de jasstof werden tegelijkertijd geknipt.
- Het jack werd dubbel gelegd bij de rits en het voorpand werd zo op de stof gelegd dat de zakken op een logische plek zaten en daarna is het voorpand geknipt.
- Vervolgens werd het achterpand uit het dubbelgevouwen achterpand van de stof geknipt.
- De mouwnaden van de jas werden doorgeknipt en de manchetten van de mouw afgeknipt. Daarna werd het mouwpatroon op de twee stukken mouwstof gelegd en recht van draad geknipt.
- De capuchon heb ik kunnen halen uit de losse capuchon van enkele stof en twee stukken voering die over waren gebleven.
- De boel aan elkaar stikken was eigenlijk makkelijker dan het knipwerk. Daarvoor volgde ik min of meer de volgorde van de Burda.
- Tot slot een flinke lus erin gemaakt zodat de drager als een grote jongen zijn jas ook kan ophangen
Ik heb inmiddels vernomen van mijn nicht dat de jas is gedoopt tot ‘voetbaljas’ die altijd aan moet als de jongen gaat voetballen. Leuk hè!
Voor de baby maakte ik een jasje uit een oud Burdanummer voor babykleding. Ik koos voor maatje 74 dat meestal rond 1 jaar wel past. Het model was iets anders als ik me herinnerde. Ik vond hem wat te wijd zo zonder koord aan de onderkant. Daarom maakte ik in het achterpad een taille met verstelbaar knoopsgateneleastiek. Verder voegde ik een zakje met voering toe, waarvan ik een randje omsloeg. De deelbare rits in dit jack is gerecycled uit een ander kledingstuk. Hij was rood en daarom heb ik een badge gebruikt waar ook rood in zat. Zo werd het een mooi geheel.
Het stikken van babykleding is vaak priegelwerk. In plaats van de mouwen vanaf de buitenkant te stikken kun je beter in de mouw naaien. Je kunt dan gewoon rond naaien zonder moeilijk te doen. Kijk naar de foto’s hieronder en probeer het maar eens uit. Het is een kneepje dat ook bij andere lastige stiksels zoals tassen erg van pas kan komen.
Ik maakte zelf koordstoppers. Kleine kinderen stoppen alles in hun mond dus ik wilde geen gewone koordstoppers gebruiken i.v.m. verstikkingsgevaar. Ik weet ook niet zeker of dat veilig genoeg is maar het leek me beter. Je kunt deze koordstoppers maken voor kleding voor volwassenen natuurlijk. Voor de werkwijze moet je even de tekst bij de foto’s bekijken:
Ik heb nog veel meer genaaid afgelopen tijd maar dat bewaar ik voor een volgend blog want ik wil er graag wat over uitleggen en niet alleen maar de plaatjes laten zien. Ik hoop zo mensen op ideeën te brengen en te helpen met hun eigen projecten.
Een tijdje geleden had ik een verpleegkundige in opleiding die naailes bij me volgde en die kleding voor premature en dysmature baby’s wilde naaien omdat die kleding bijna niet te krijgen was. Ze gebruikte de modellen uit dit boek van Annie do it yourself. Inmiddels is deze dame zo druk met haar studie en werk dat ze geen lessen meer volgt maar ik vond het heel leuk om haar te begeleiden. Ze maakte destijds een legging in maatje 38. Dat is heel wat kleiner dan de normale kleinste babymaat 56. Het door haar gebruikte boek en de omschrijving waren uitstekend. Ze had alleen hulp nodig om te leren naaien. Ik heb gezien dat er door Annie nog veel meer patronen tegen hele redelijke prijzen worden uitgegeven. Doe er je voordeel mee als je iets voor je peuter of baby wil naaien en een patroon zoekt. En wat te denken om deze ieniemiepatroontjes te gebruiken voor de pop. Zo jammer dat ik zonen heb en dat ze al weer zo groot zijn (21/23/25).
Deze blog had ik al gepubliceerd en toen kwam ik erachter dat ik onlangs nog meer projecten had gemaakt voor kleine kinderen. Een spencertje maat 62 uit een oud nummer van Knippie Baby voor onze kapster die beviel van een dochtertje en een rokje voor een meisje van een kennis dat inmiddels al weer een jaar is. Ik maakte het van het restant van de voering en een stukje boordstof. Daardoor is het wat langer draagbaar want de maat van het meisje is een gok. Het model komt uit een stokoud blad Ariadne baby. Je ziet dat kinder- en babypatronen vrijwel tijdloos zijn.
djaktief 
Dit station ben ik inmiddels al lang gepasseerd. 😉
Ik hoop er nog vaak op terug te keren creatief gezien, zonder verlies van nachtrust.
Je bent héél vindingrijk, echt waar. Het is inderdaad puzzelen wanneer van oud weer nieuw wilt maken. Vroeger deed ik dat ook wel, geeft heel veel voldoening.
Bloggen doe ik zoals het me uitkomt al schrijf ik wél altijd om de twee dagen blog. Bij anderen lezen doe ik doe ik tussen alles door, als ik even zit, vaak dus wel in de avond, is mijn laptop m’n beste vriend.
Leuk dat je dat ook deed. Jij hebt een enorme blogproductiviteit. Bij mij is ’s avonds de energie vaak op.
Ik heb gewoon niet zo’n druk leven meer , dat scheelt heel veel hoor.En ook geen afleiding in de vorm van een gesprek of iemand om me heen die aandacht nodig heeft.
Ik gun je toch van harte veel gezelligheid. Ik ben inderdaad blij als ik eens een dag niks heb.
Ja ;logisch, zo werk dat als je nog (gedeeltelijk) een gezin hebt. Het is een hele omschakeling om alleen te leven. Dat lukt me prima al heeft het natuurlijk z’n beperkingen. Het gemis is er altijd en ik betwijfel of het ooit écht zal wennen, maar het hoort bij de levenscyclus. Na een lang en mooi huwelijk wéét je dat één van de twee alleen overblijft.
je bent een kleding kunstenaar
Dat is wel veel eer. Het is leuk om te doen.
ere wie ere toekomt
zelf zie ik er het leuke niet van in 😁
Ieder zijn/haar ding.
👍
Zo’n babyjasje vind je niet in de winkel. Alleen al daarom is het een bijzonder cadeau. Heel erg mooi.
Niet iedereen waardeert eigengemaakte kleding heb ik gemerkt maar deze nicht wel. Dus het maken is dan extra leuk.
Zoals je al weet, ken ik weinig van het naaien zelf, maar ik heb wel grote bewondering voor jou en mensen die mooie dingen maken. Deze jasjes zijn heel erg tof! Daar maak je kindjes en ouders blij mee.
Als ik iets wil schrijven, doe ik dat eerst, zonder vooraf andere blogs te gaan lezen. De zin om te schrijven voel ik wel verminderen. We zien wel hoe het uitdraait. Niets moet!
Niets moet inderdaad.
Zeker herkenbaar… dat rondje lezen en dan geen puf meer hebben om zelf iets te schrijven.
Maar wat een leuke kleertjes heb je toch gemaakt. Mijn dochter was destijds een prematuurtje en ze zwom in de veel te grote kleren. De kleinste pampers kwamen tot aan haar enkels. Vreemd dat daar toen totaal niet aan gedacht werd om ultra kleine pampers of kleertjes te maken.
Het lijkt me wel heel moeilijk om zo’n kleine vestjes te maken. Nog moeilijker dan in het groot.
In ieder geval mag je trots zijn op je creaties.
Dankjewel Bea. Met jouw dochter is alles goed gekomen? Er is veel meer aandacht voor dingen nu, maar de genoemde verpleegkundige zegt dat er nog steeds een groot tekort is aan passende, geschikte kleding voor deze baby’s.
Verder het ik nog een kleine aanvulling gedaan onderaan deze blog want ik had nog meer gemaakt, maar dat was ik vergeten.
Mijn dochter had een heel slechte start, maar ze evolueerde goed. Enkel kreeg ze al vroeg te kampen met concentratiestoornissen en was ze in alles veel trager qua ontwikkeling, vooral motorisch. Daar kan je nu als volwassen vrouw gelukkig niks meer van merken. Ze is momenteel zelf 6 maanden zwanger van haar eerste kindje. Ik hoop en duim dat hij gezond en voldragen op de wereld mag komen. Tot nu toe verloopt de zwangerschap prima. Ik kreeg ernstige zwangerschapsvergiftiging op 6 maanden waardoor mijn dochter op 7,5 maanden werd geboren. Mijn dochter wordt nu wel heel goed opgevolgd omdat haar kans 5X zo groot is om hetzelfde te krijgen als mij. Laat ons aub hopen van niet. 🙏🏻
Ik duim heel hard met je mee, Bea.
Dank je. 🙏🏻
Wat fijn dat het allemaal goed gekomen is. Ik begrijp dat je haar huidige zwangerschap met extra spanning volgt gezien je eigen ervaringen.
Zo schattig wat je nog aanvulde! Ik ben nu ook helemaal into babykleding natuurlijk als oma in wording. Ik heb al vier bonuskleinkinderen, maar dit is mijn eerste biologisch kleinkind.