Waar halen mensen de kracht vandaan om verder te gaan …
Hoe kunnen die bomen zo groeien …
Hoe lang houden ze het vol … bomen … mensen … de natuur
Hoe diep gaan wortels en hoe sterk zijn ze …
Dit alles overdacht ik na een bezoek in Nijmegen. Na afloop struinden we langs de Waal in Beuningen. Ik heb op 2 plaatsen daar gewoond. Eerst aan de Van Heemstraweg en later aan de Voorhof. Tijdens onze fietsvakantie was ik al op de eerste locatie geweest. Nu zochten we na afloop mijn oude flat nog even op. Er wordt blijkbaar gerenoveerd.
Vroeger fietste ik veel over de dijk naar mijn werk in Druten langs allerlei kolken of via Weurt langs de grindgaten, waar ik als puber op schaatste, naar Nijmegen. Tegenwoordig maakt het deel uit van de klimaatbuffer project Waalweelde en mag je door de uiterwaarden wandelen. Wij deden een gedeelte van het Doddendaelpad zonder naar het slot zelf te gaan (dat ik nog ken uit de tijd dat ik als secretaresse en daar festiviteiten organiseerde voor de rederij waar ik werkte).
We zetten onze auto op een stil plekje en moesten gelijk een omweg nemen omdat een gedeelte van route was afgesloten in verband met het broedseizoen voor weidevogels (15 maart-15 juni). Maar even verder konden we doorsteken naar de rivier. Ik heb teveel foto’s gemaakt maar ik plaats ze toch – in een diashow – want ik word rustig door ernaar te kijken.
We maakten ook nog een klein avontuurtje mee want er was een groep rode geuzen die aan het vechten sloeg in de rivier. Er waren ook kalfjes in die groep en daarom besloten manlief en ik er maar met een grote boog omheen te trekken, hetgeen nogal lastig was door de prikstruiken. Aan de andere kant durfde ik ze weer te fotograferen. In eerste stuk stonden koniks en die kwamen heel nieuwsgierig op me af, maar ook daar heb ik natuurlijk afstand gehouden. Nog enkele foto’s ook al zijn ze niet allemaal goed gelukt.
Op een gegeven moment werd onze aandacht getrokken door een blauwe plek in het gras. Het waren de blauwe bloemetjes van de veldsalie. Die kom ik niet zo vaak tegen. Ik wist dat niet uit mezelf hoof maar ik ontdekte dat later op een informatietafel bij het Dijkmagazijn. Op de website vond ik veel achtergrondinformatie over dit gebied en ook nog meer fiets- en wandelroutes. Je kunt er nooit genoeg hebben toch.
Bij het Dijkmagazijn stond nog een mooi kunstwerk van Anneke van Bergen en bij de eerste en laatste kolk keken we in de tuin van nog een kunstenaar Ronald Tolman.
De wandeling bood niet alleen beeldende kunst maar ook dichtkunst, want op de veerstoep van het voetveer stond het volgende gedicht. Het was helemaal verbleekt maar met behulp van de website straatpoësie kon ik de tekst achterhalen. De ene helft van de tekst stond hier. De rest in Slijk-Ewijk aan de overkant. Alle zorgen over het bezoek en de toekomst waren weggewaaid tijdens het wandelen en kijken in het hier en nu en in dit gedicht vind ik een aanrijking om verder te gaan.
steek zo stil over
dat het water spiegelt
kijk dan voorzichtig
om: je schrijft over
kant
op het draagvlak
ik lees tussen de wolken hoe
ik bij je kan komen
door Tim Pardijs
djaktief 
Wow, wat een mooie foto’s! En die wortels in het water. prachtig.
Bedankt voor je compliment.
Voor ons héél bekend gebied, wij fietsen regelmatig over de dijken. Prachtig op dit moment, de begroeiing is nu zó mooi.ik kan daar zo van genieten. Mooi gedicht heb je geplaatst, dankjewel eveneens complimenten voor al je prachtige foto’s.
Dankjewel Toos. Ik rij ook graag dijken behalve in de regen en met wind tegen.
Prachtig die wortels en de koeien langs de rivier. Je waant je in Afrika!
Ja ik vond het ook bijzonder zoals het eruit zag. Ik was nog nooit buiten Europa.
Ik ook niet hoor, maar in mijn hoofd wel 😉😁
je kunt niet gauw téveel foto’s maken, hoogstens er teveel plaatsen maar in zo’n diashow komen ze goed tot hun recht en omdat je er steeds maar één tegelijk ziet leiden ze niet af. Ze zijn prachtig, voor die oude bomen.
Je had vast wel even binnen willen kijken in dat huis waar je vroeger woonden.
Ik maak teveel foto’s hoor. Ik gooide er al 30 weg. Ik ga ook wel op pad zonder de smartphone tevoorschijn te halen. En ik heb stiekem binnen gekeken in mijn oude flat.
Ik geniet van je verhaal en van je foto’s. Dank je dorothé.
En jij voor je compliment
Wat heb je daar een bijzondere wandeling gemaakt, met prachtige foto’s. En wat een aparte bomen met die bijna mythische wortelstructuren. Wat zijn dat voor bomen, zo dicht langs de waterkant?
Een gebied dat ik niet ken toont maar weer eens aan hoe mooi Nederland eigenlijk is. Dank voor dit geheel!
Ja Nederland is prachtig
Prachtig❤️
mooi mooier mooist
wat een prachtig blog , jij ff terug in de tijd
en een prachtige uiterwaarden wandeling , schitterend in beeld gebracht
Dankjewel Karel
Wat een mooie plek!
Ja erg mooi en heerlijk rustig
Die Tuinbeelden vind ik machtig mooi. Hier in de omgeving is ook een tuin afgesloten met stukken haag en gelijkende Tuinbeelden. Ik blijf er altijd even stil staan.
Je titel is perfect gekozen, zo indrukwekkende wortels. Dan besef je de grootsheid van de natuur.
Vanaf de dijk kon je perfect in de tuin kijken. Op zijn website staan de beelden duidelijker
Ja ik ben al gaan kijken op de website. Heel mooie kunst!
De kracht van de natuur is overweldiged, maar ook troostend.
Dat laatste ervaar ik ook zo.
Mooi blog!
Je roept bij mij nostalgische herinneringen op.
Mooie foto’s ook.
Vrolijke Voorjaarsgroet
Dankjewel. Dat maakt mij nieuwsgierig naar welke natuurlijk
Commentaar van Rob via andere blog reactie https://wp.me/p1wlpJ-2Gs%23comment-55934
Mooie foto’s, zowel van de markante bomen als van de runderen en de paarden.
Markant is een mooie typering. Dankjewel.
Prachtige wortels!