Boekenblog april

Duik in een boek als je het allemaal niet meer weet….
Duik in een boek om even alles om je heen te vergeten …..
Duik in een boek om alle klusjes uit te stellen…..
Duik in een boek al alles je teveel is …..
Duik in een boek omdat je niet kunt doen wat je eigenlijk wil(de) doen….

Zo ging het bij mij afgelopen maand een beetje met mijn mentale en fysieke dips en daarom las ik twee ongelooflijk dikke kleppers: ‘Atlas’ en ‘Ierse Honing’.

‘Atlas’ is het laatste deel van de Zeven Zussenserie geschreven door de zoon van de overleden Lucinda Riley op basis van een aantal van haar aantekeningen. Dat heeft hij ongelooflijk knap gedaan. Alle (pleeg)dochters van Pa Salt en zijn personeel komen allemaal aan bod in het verhaal. Dat levert een ongelooflijke hoeveelheid namen op. Naar alle delen van de wereld ga je even terug in de geschiedenis. Ook leer je over de geschiedenis van Pa Salt door middel van diens dagboek. In het begin vond ik dat heel boeiend, later minder omdat het te droog verteld werd. Ik vind het wel ongelooflijk knap dat je de plots van 7 boeken in een 8e kunt laten samenkomen als puzzelstukjes. Het ontraadselen van alles deed me verder lezen en niet zo zeer de stijl of de inhoud zelf. Maar omdat het zo knap in elkaar zit geef ik er toch een hoge waardering aan.

Het boek ‘Ierse honing’ van Victoria Clayton is veel mooier en boeiender verwoord. Ik dacht in eerste instantie dat het een soort boeketreeksboek was maar dat viel reuze mee. Ik werd echt in het verhaal getrokken. De dialogen waren goed geschreven en verlevendigden de hoofdpersonen in mijn voorstellingsvermogen. Ik was er heerlijk mee van de wereld. Dit Claytonboek zit vast aan nog een ander boek van haar, dus dat ga ik komende maand lezen. Het is overigens wel lastig om zulke dikke boeken in bed te lezen.

Mijn favoriet van deze maand is ‘Welbeschouwd’. Het is een heel boeiend verhaal over een liefde en de teloorgang ervan dat nog indringender wordt door de omkering van de chronologie. In het eerste hoofdstuk wordt beschreven hoe de hoofdpersoon eindigt. In de hoofdstukken die er op volgen ga je steeds een aantal jaren terug. De psychologische ontwikkeling is haarscherp vastgelegd. Ik las eerder de 5-delige familiekroniek over de familie Cazalet van deze schrijfster in 2019 nog voordat ik met mijn boekenlijst begon. ‘Welbeschouwd’ is haar 2e boek. Ik ga zeker het enige boek van haar dat ik nog niet las (‘Een heerlijke tijd’) aanvragen bij de bibliotheek en haar biografie lezen. Over de Cazalets is een BBC-serie geweest in 2001 maar die is helaas nergens te zien meer. Omdat ik de Cazalets beter vond dan het boek dat ik nu las, krijgt het mijn een na hoogste waardering.

Onlangs schreef ik over het vergeten bombardement van Rotterdam. Er is ook een roman daarover verschenen ‘Park 1943′ die heel aardig was om te lezen en die het verleden met het heden verbindt. Ik hoop dat door zo’n boek de geschiedenis toegankelijker wordt.

Ik las 4 sportboeken, waarvan twee over fietsenreizen van Josie Dew en Frank van Rijn en één over wielrennen van Tim Krabbé. Jullie begrijpen wel dat de avonturen van Josie en Frank me meer aanspreken, ofschoon ik hoop dat wij op onze fietsvakantie niet zoveel hoeven mee te maken. ‘De ijle lucht in’ gaat over een commerciële beklimming van de Mount Everest. Ik vond het een heftig boek om te lezen. Jullie vinden mij misschien sportverdwaasd maar dat is niks in vergelijking met wat de schrijver en diens ploeg ervoor over hebben om op de top van de wereld te komen. Met precisie beschrijft hij het huiveringwekkende avontuur waarbij diverse klimmers, sherpa’s en begeleiders het leven lieten op 11 mei 1996. Ik vond het wel heel interessant om te lezen hoe het nou allemaal werkt met klimmen op die hoogte. Conclusie is dat door de hoogte ook het denkvermogen wordt aangetast waardoor het fataal afliep voor acht deelnemers van die expeditie (klik info) Het boek is verfilmd maar ik kon het niet vinden. Op Netflix bekeek ik L’ascension een vrolijke film over een Senegalees-Franse man zonder klimervaring die naar de top van de Mount Everest gaat om op een vrouw indruk te maken. Het verhaal is gebaseerd op  ‘Un tocard sur le toit du monde’ van Nadir Dendoune die zonder ervaring dit inderdaad deed. Ik vond het vooral interessant om te zien hoe het er nu uit zag in die kampen en hoe ze nu zo’n gletsjerspleet moesten oversteken of een ijswand beklimmen. Het verhaal is vooral grappig weergegeven.

Naar aanleiding van ons bezoek aan het baggermuseum in Sliedrecht (blog) las ik het boek ‘Grondleggers’ dat is geschreven door Joke Korteweg. Ik heb niet alles van kaft tot kaft gelezen maar deze historica heeft toch heel veel interessante dingen opgeschreven over het baggerwezen. Heel fijn is ook dat er steeds na ieder hoofdstuk een soort samenvatting in staat. Ik ben er weer veel wijzer door geworden.

Het boek ‘Zeg maar Agaath’ las ik door een tip van Sjannesblog. Het is een boek in de stijl van ‘Het geheime dagboek van Hendrik Groen’ met veel humor, maar niet alles kwam bij mij goed binnen.

En deze maand begon ik met de eerste twee boeken van Haruki Murakami die samen in een boek zijn gebundeld. De stijl is heel eenvoudig maar het zet je voortdurend op het andere been. Daardoor moet je anders naar de werkelijkheid zoals die wordt beschreven kijken en dat zorgt voor de diepgang in het boek. Na deze 2 boeken, die hij ’s nachts schreef na zijn werk in zijn café, werd Murakami echt schrijver. Dit zijn zeker niet zijn beste boeken maar toch heel leuk om te lezen. Ik ben een groot fan van Murakami, omdat hij mij altijd anders – en vaak beter – laat kijken.

Hieronder dan de weergave met plaatjes en het standaardlijstje in Excel. Alle mijn boekenblogs kun je vinden door deze tag Lezen. Voor jullie tips over boeken en boekenblogs of instagramaccounts over boeken hou ik me aanbevolen . Ik probeer volgende maand een lijstje je maken van de laatste twee.