De laatste voorstelling…

alle pictogrammen zijn van  surgery free icons

 

Onwijs  vroeg moest ik in het EMC zijn maar het kon me geen donder schelen en precies tien minuten voor de wekker schoot ik om 05:20 uur wakker.

We waren keurig op de afgesproken tijd 06:30 uur in het EMC waar de nachtdienst nog in actie was. Bloed afnemen, vragen beantwoorden, plassen, operatiehesje aan, knuffelen met manlief en daar ging ik om 07:10 uur naar de OK. Het was rustig nog toen ik als nr. twee werd binnen gereden op de grote recovery room oftewel PACU (post-anesthesia care unit). Handje schudden, vragen beantwoorden, temperaturen (35,6 wat had ik het koud), muts op en toen de mededeling ‘dat ik om 08:00 uur opgehaald zou worden en maar moest proberen nog wat te slapen’. Het is een zegen als je dan slechthorend bent en je gewoon onder je dekentje kunt afzonderen om nog even weg te dommelen om de zenuwen geen kans te geven.

Om 07:55 kwam de KNO-arts in OK-tenue als eerste naar me kijken. Snelle check waarbij ik hem wees op het bultje (littekenweefsel of BCC?) naast mijn rechteroor. Hij dacht dat ze daar nu niet aan toe zouden komen. En op de vraag hoe ze mijn neus zouden aansnijden kon hij ook nog geen antwoord geven helaas. Daarna arriveerde de PC (plastisch chirurg) die me indringend bekeek, beklopte, overal trok en duwde en vervolgens begon te tekenen op mijn gezicht en oor.Toen ik hem opmerkzaam maakte op dat bultje zette hij er gelukkig gelijk een kruisje bij. Hij wou duidelijk voor eens en voor altijd korte metten maken met me en daar was ik heel blij om.

Daarna werd ik binnengereden en stapte ik over op de OK-tafel. Omdat ik in de eerste operatieronde zat kreeg ik in de OK pas een infuus en gelukkig was daar ook de hete-lucht-deken weer tegen de kou en dat is het laatste wat ik me ervan herinner. Volgens manlief was ik om 12:00 uur  terug op de afdeling. Ik was niet zo duf als de vorige keer en werkte met genoegen mijn lunch naar binnen en vervulde mijn verplichte toiletbezoek.

Later kwam de PC controleren en verslag uitbrengen. Hij vertelde dat ze het septum = neusschot hebben aangepast en dat kraakbeen hiervan weer gebruikt is ter versteviging van de rechterkant van mijn neus. Dit was een ideetje van de KNO-arts geweest waardoor ze mijn linkeroor met rust hebben kunnen laten. Mijn neus was daarom gevuld met tampons en compleet afgeplakt. Het punctum = gaatje traanbuis linksonder was ingeknipt maar mijn ogen liggen achterover dus hij weet niet of dit nu echt gaat helpen bij het afvoeren van het traanvocht. Verder is er weer buikvet in de deuk in mijn gezicht gespoten en het bultje littekenweefels is weggehaald.

Terwijl de ontslagenvelop werd klaargemaakt (verplichte antibiotica en pijnstilling met ontstekingsremmer en drie controle-afspraken) wandelde ik met Arjen twee rondjes over de afdeling om te kijken hoe dat ging met die bloedende neus met neusverband. We haalden de pillen op bij de nieuwe apotheek in het EMC, kregen een berg instructies hierover  en reden naar huis. We waren al terug voordat de jongens allemaal uit school kwamen. Jongste kookte het eten dat er met smaak in ging alhoewel ik mijn bord op een verhoging moest zetten om goed te kunnen eten. Daarna languit op de bank voor de tv en naar bed om 23:00 uur ivm de pillen. Het was een hele slechte nachtrust die maar tot 02:30 duurde maar de volgende dag hielpen de pillen me om in de stoel nog wat verloren uurtjes in te halen. Het was fantastisch weer en met manlief wandelde ik naar De Oude Maas voor een lekkere pannenkoek. De dag vloog zo voorbij.

De nacht die volgde was wat beter dan de vorige maar slapen met een volledig afgeplakte nog steeds lekkende neus is niet makkelijk maar hij duurde nu tenminste tot 04:00 uur. Helaas kreeg ik ook steeds meer buikpijn van de medicijnen. Erop uit dan maar als afleiding… boodschappen doen met manlief…. koffie drinken bij een vriendin en maar weer wandelen om die obstipatie kwijt te raken. Het regende helaas en mijn neusverband mocht niet nat worden maar het heeft me er niet van weerhouden om opnieuw 12 km te wandelen. Ik had een soort regenkapje gemaakt en het zag er niet uit maar dat kon me geen donder schelen. Het wandelen verhielp mijn buikpijn en het zorgde ervoor dat ik een goede afleiding had van alle zorgen, pijntjes en ongemakken. Afgelopen nacht sliep ik dan ook tot 05:30 uur. Ik had om 12:00 uur een afspraak voor het verwijderen van de drains in mijn neus door de KNO-arts.

Prachtig weer en opnieuw buikpijn dus ik wandelde maar weer – ook vol spanning over het operatieresultaat –  naar het EMC. Manlief zou met de auto komen om terug te rijden want het zou nog wel eens vervelend kunnen voelen of bloeden.

De KNO-arts was minstens zo benieuwd of de operatie gelukt was als ik. Hij legde goed uit wat hij ging doen en wat ik moest doen. De pleister was bijna niet los te krijgen en het verwijderen van de twee grote en twee kleine gaasverbanden was eng en pijnlijk en toen voelde ik …. kou. Ik durfde niet te ademen maar moest van de arts flink snuiven zodat hij kon zien of de operatie echt gelukt was. Toen ik weer echt kon ademen kreeg ik het flink te kwaad. Hier heb ik nu zo hard voor gevochten en het is gelukt!!! Maar ik kreeg nog een flinke waslijst aan instructies mee. De arts nam ook de tijd om uitgebreid in te gaan op al onze vragen en helaas voor de andere patiënten liep zijn poli hierdoor uit. Alles op een rijtje:

• De KNO-arts en de PC hebben zo’n 2,5 uur geopereerd maar ieder was met zijn eigen deel bezig.
• Er is een stuk van het neustussenschot  afgehaald om ruimte te maken.
• Er is een reepje kraakbeen aan de achterkant van het neustussenschot (dat dieper in je gezicht ligt)  uitgehaald en dit is ter versteviging van het rechter neusgat gebruikt.
• De slijmvliezen zijn daar weer overheen gesloten. De weggeknipte neusharen groeien weer terug.
• Voor deze uitvoering is gekozen om een wond aan mijn oor te vermijden.
• Het kraakbeen uit mijn andere oor dat er de eerste keer is ingezet heeft hij niet teruggevonden. Dit is waarschijnlijk opgelost.
• De neus is een heel kwetsbaar en vies orgaan volgens de KNO-arts en daarom moet ik antibiotica slikken ter voorkoming van een ontsteking. Als er een ontsteking komt dan is de operatie mislukt en moet het kraakbeen eruit gehaald worden.
• Omdat de neus zo kwetsbaar is mag ik vanaf vandaag drie weken niet sporten behalve dingen waarbij geen kracht op de neus wordt uitgeoefend. Het neusschot zou kunnen inzakken of het kraakbeen zou niet goed vast kunnen groeien etc. Hardlopen mag ook niet.
• Ik mag niet snuiten, niezen en hoesten moet met open mond (geen drukopbouw).
• Ik mag absoluut niet verkouden worden en bij enige verkleuring etc. moet ik onmiddellijk contact opnemen met de poli ook in het weekend.
• De hechtingen lossen op en er zullen veel korsten komen en daar mag je niks aan doen behalve spoelen.
• Sowieso moet ik drie tot viermaal daags of meer indien nodig spoelen door een zoutwateroplossing van een lepel op te snuiven en uit te spugen als het in mijn mondholte komt. Spoelen moet net zolang totdat de oplossing helder is. Ik mag geen spuitje gebruiken omdat het teveel kracht zet.
• Ik moet drie weken lang vanaf vandaag dag en nacht een plug in mijn neus dragen om ervoor te zorgen dat het neusgat niet weer krimpt. Na drie weken moet het nog drie maanden alleen ’s nachts gedragen worden. Het zijn van die zachte oordopjes die je samen knijpt voor je ze in doet. Je kunt ze in de bouwmarkt kopen. Het betekent wel dat ik nu dus nog geen lucht in mijn neus ervaar.
• Na drie maanden én na een jaar volgen controles bij de KNO arts.
• Maandag worden de hechtingen verwijdert op plastische chirurgie en na een maand als alle zwelling weg is er een controle en bespreking bij de PC.

Zo dat was een heel verhaal om te lezen…. kun je nagaan wat het is om het allemaal te beleven en te verwerken….Ik merk dat ik me meer terugtrek dan bij de voorgaande operaties. Heel bedankt voor het meeleven maar ik ga nu even in de schaduw om mijn weg te vinden in dit alles. DJaktief gaat niet op non-actief maar doet het wel kalmer aan. Het is nog even lastig allemaal maar ik ben heel blij en zal er echt voor zorgen dat dit de laatste voorstelling is van het operatiecircus.